Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Hij maakte zich los uit hare armen, knielde zelf, hoorde, voelde zelf, dacht even vaag aan dokters, aan verplegen ... En toen sprak hij dof, zeker van hetgeen hij zeide, onzeker van hetgeen hij doen zoû: Ja, hij is dood, hij is dood ... Wat moet ik ...? Zij klemde zich steeds aan hem vast, hem smeekend te vluchten, ver te vluchten.
Kutusof bivakkeerde op het slagveld en ging den volgenden morgen, gedekt door een sterke achterhoede, terug op Moshaisk. Murat volgde hem met het overschot der cavalerie. De Keizer bleef dien dag nog bij Schiwardino. "Hij scheen doodaf van vermoeienis. Van tijd tot tijd klemde hij de handen krampachtig om de knieën en hoorde ik hem steunend: "Moskou!
Hij roerde met zijne rechterhand even den over haar schouder vloeienden lokkenschat aan. Suze opende de fluweelige, donkere oogen en zag glimlachend, vol blijde hoop naar hem op. Van Reelant kon dien blik geen weerstand bieden; met beide armen klemde hij haar vurig aan zijn hart....
De witte man die in den molen woonde, volgde hen: ouder en meer gebogen, dan toen hij eenmaal achter die andere kist ging; maar er even strak en stuursch uitziende. Toen hij over het brugje ging, keek hij even opzij naar 't zwarte rad, dat stil stond, klemde toen stijf de lippen opeen, en volgde de mannen, die de kist droegen, het dal in.
Juda's hand klemde zich krampachtig om het touw, waartegen hij leunde. Men zegt, ging de grijsaard voort, dat zij den armen man letterlijk geradbraakt hebben. De laatste maal, dat ik hem zag, zat hij in een stoel in kussens weggedoken, als een vormlooze klomp. Hoe vreeselijk! riepen sommige toehoorders. Ja, wel vreeselijk. Ziekte kon zulk een misvorming niet teweeggebracht hebben.
Hij wankelde, klemde zich vast aan de tafel, en.... door de duizeling getroffen zou hij zijn neergevallen, indien dokter Helmond niet ijlings ware toegeschoten en hem voor den val had behoed. Bij eene vrouw wordt zelfs de hevigste afschuw alras door medelijden vervangen, wanneer ze haar belager door een onheil getroffen ziet.
Bij 't opbeuren vielen een paar bloemen uit het ruikertje, dat hij klemde in z'n doode vingers. Ze raapte de bloemen op. Het laatste wat hij had gestreeld. En hoe is het toen met zijn moeder gegaan? Elizabeth vroeg het in spanning. Ze wilde 't meisje niet verontrusten, maar ze dacht aan de pop. Z'n moeder is nog 't zelfde jaar aan de griep gestorven. Maar haar bedreiging is uitgekomen.
"Dochter der zonne, beslis! Hy heeft u lief, Kusco, myn broeder, de edele Kusco. Zie, ik verraste hem in den slaap, en hoorde hoe hy droomend uw naam sprak. Hy strekte zyne armen uit, als om u te zoeken, hy klemde u vast aan zyn hart, en zyne lippen bewogen zich als kussende. Dochter der zonne, beslis, en kies den edelen Kusco!" "Niet alzoo, antwoordde Kusco.
Iets dergelijks deed zich hier op de hoog gezwollen rivier voor. De vrouw, die in den voorsteven van de schuit hurkte, klemde zich, van angst jammerende, aan den boeg van het vaartuig vast, maar de botsing was zóó geweldig, dat zij er uit geslingerd werd. Zij verdween in den wilden drabbigen vloed en ik met haar.
Zij sprong over de wijnstruiken heen om ons te naderen. Toen zij ten laatste vóór mij stond, had zij geen stem meer; zij stikte bijna, en klemde de handen tegen de borst. "Spreek dan toch!" zeide ik: "Wat is er gebeurd?" Zij slaakte een diepen zucht, liet de handen zinken en was ten slotte in staat dit eene woord uit te brengen: "Mevrouw......" Ik luisterde al niet meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek