Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Selldorf stond bij de kerkdeur; blozend bood hij Liesje bij het uitstijgen de hand, en vroeg den heer Erving vergunning in zijne bank te mogen plaats nemen. Zoo zat hij gedurende de prediking naast haar, en tante Marie zat naast hare ouders, op de voorste stoelen. Eere, wien eere toekomt!
De hetman tracht zijn gasten niet meer bij zich te houden. Hij schijnt zich te midden van hen niet op zijn gemak te gevoelen, en men zegt, dat er weldra geen enkele meer in het land zal overblijven." Er ontstond plotseling een diep stilzwijgen. Men zag vader Mikaïl de straat langzaam doorloopen en naar de kerkdeur toe gaan. Zij, die zaten, stonden op.
De bout echter, om niet te zeggen de scharnieren er bij, was stevig gemaakt en de bankopsluiter zag wel, dat alles in orde is zoowel met het oog op veiligheid als op waardigheid, en dan ging hij statig weer terug naar de kerkdeur, niet onbewust ervan, dat hij zich loffelijk had gekweten en dat hij tenminste eenigen indruk had gemaakt bij het plechtstatig nederzetten van den rijken man en zijn familie in hun bank.
Toch treft men nog wel dikwijls bij doop en huwelijk in de provincie aan wat genoemd wordt de "trincheria's", dat is dat een zijden lint van verschillende kleuren aan elk eind gedragen door twee jonge meisjes, gespannen wordt vóór de kerkdeur; om er voorbij te gaan, moet de stoet een muntstuk van koper of zilver offeren.
Na den ommegang zegent men de ruiters en de paarden, vóor de kerkdeur, met het gebeente van Sint Elooi. Eene dergelijke plechtigheid bestaat ook te Asper, ten Noorden van Eine, maar op den feestdag van Sint-Marten in het begin van Juli. De weg, dien men hier volgt, loopt naar al de uiteinden der gemeente, langs straten en wegels.
Hij naderde een steenen kruis, godvruchtige gedachtenis aan eenen dierbaren doode, leunde met den elleboog er tegen en bleef zoo, half glimlachend, naar de kerkdeur blikken, als wachtte hij met vurig verlangen op iemand wiens verschijning hem gelukkig kon maken.
"Ik ellendeling! wat heb ik gedaan!" kreet Zweder, zich voor het hoofd slaande: "ik, die u redden wilde, moet de oorzaak van uw verderf zijn! Uit zucht om de eerste binnen te wezen stak ik de kerkdeur in brand, en nu heeft zich de vlam aan het gansche gebouw medegedeeld!"
Want toen ze bij Björne kwamen, vonden zij de schoone Marianne in de sneeuw liggen voor de poort van haar ouderlijk huis. Zij rilden! Zij werden bedroefd en vertoornd toen ze haar daar zoo zagen liggen. Het was hun als vonden ze een heiligenbeeld vernield en uitgeplunderd bij de kerkdeur liggen, alsof een baldadige hand de snaren van een stradivarius had doorgesneden.
Wonderlijke mengeling van beschaafden en primitieven is het hier; van naakte, gebronsde menschen, die onze taal gebrekkig, maar daarom niet onaardig spreken; van ellendige hutten met een donkere opening naast de groote kerkdeur; van vrouwen met ontbloot bovenlijf naast dames, naar europeesche mode gekleed; van parijsche hoeden en knotten haar boven op het hoofd.
De menschen, die in de schaduw van de kerk stonden, of op den muur van 't kerkhof zaten te wachten op 't begin van de godsdienstoefening, zagen hem met stille verwondering aan, toen hij naar de kerkdeur ging. Zoo pas nog had de heerlijke dag hun hart met vreugde over 't leven vervuld; toen ze Sintram zagen, kwam een voorgevoel van onheil over hen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek