Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Een aantal lorgnetten geraakte in beweging om de mooie juffrouw Kegge; een aantal hoofdjes van dames, die in een zeer druk gesprek gewikkeld waren, draaiden zich van tijd tot tijd naar haar om, zonder evenwel den schijn te willen hebben er werk van te maken haar gade te slaan.
Henriette liet zich door mevrouw Kegge de boa weder om den hals werpen, en speelde met het einde daarvan; daarop begon zij een gesprek met de kleine Hanna, zoodat de geheele wereld verbaasd stond over eene jonge dame, "die zoo voortreffelijk speelde, en zoo lief was met haar zusje".
De komst van de familie Kegge maakte eenige opschudding onder de jonge heeren, die achter in de zaal stonden en die door den heer Kegge, naarmate hij hen passeerde, zeer luidkeels begroet werden. Over 't algemeen sprak ZEd. een toon of wat te hoog en te bar voor een publieke plaats. "Van der Hoogen! waar moeten de dames zitten? Ik hoop wat vooraan.
Wij waren allen geheel bewondering, en mevrouw Kegge niet het minst, hetgeen ongetwijfeld veel voor de zaakrijkheid van het gedicht pleitte, daar HEd. van de zes woorden er maar drie verstaan had.
Juffrouw Henriette Kegge stond op, om met zeer veel ijver op de piano een boek te zoeken. De knecht had intusschen bevel gekregen de aangebodene verkwikkingen te brengen, en zette te dien einde een onmetelijk groote vierkante sandelhouten kist op tafel, met het woord Liqueurs in sierlijke trekletters bemaald.
De lezer weet nu te wel hoe het huishouden van de rijke familie Kegge gemonteerd was, om van eenige pracht ter wereld meer verwonderd te staan, en het verveelt mij er hem langer opmerkzaam op te maken.
De zwarte palfrenier steeg af en schelde aan. "Is je heer thuis, meisje?" "Meheer is na Amsterdam." "Maar mogelijk is Barend te werk," riep Kegge uit het rijtuig. "Ja, meheer! Barend is er. As meheer er maar uit wil komen?" Wij stegen af, en men bracht ons naar het zoogenaamde bollenhuis, waar Barend zich weldra te midden der bolrekken, houten zaadbakjes en sterke geuren aan ons oog vertoonde.
Ik wilde met open kaart spelen, opdat gij weten zoudt uit welken hoek het u aankwam, als men u bij den heer Kegge met stugheid ontving, of misschien wel de deur wees!" "De heer Kegge zal laster van waarheid kunnen onderscheiden," zeide de heer Van der Hoogen met een geveinsde bedaardheid.
Zijn bezoek was slechts kort; hij groette mijnheer en mevrouw Kegge allerhartelijkst, "juffrouw, ik wil zeggen nicht Henriette" zeer eerbiedig, en maakte ook een buiging Voor Van der Hoogen, die hem met een hooghartig "goeden dag" betaalde.
"Kruidje roer me niet," antwoordde Barend. "Dankje hartelijk!" hernam Kegge, zich waarschijnlijk herinnerende dat hij "zoo'n dingsigheidje" al had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek