United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hoor, onophoudelijk rammeien de vijanden de muren, hier en ginds, zelfs op verscheidene plaatsen tegelijk. Waarom trekken de dappere strijders niet als vroeger de poort uit en jagen den vijand als kaf voor zich heen en doen de belegeringswerktuigen door vernielende vlammen verteren?

En nu wordt het doode lichaam van Ra uit de Boot geworpen, zooals het kaf wordt weggeworpen, wanneer het graan gezift is, want de ziel en het leven van Ra zijn in de kever van Khepera, en de gedaanteverwisselingen van Ra zijn voltooid. Met geschreeuw en gezang, met vreugde en blijdschap komt de Boot van Ra te voorschijn uit de Duat.

Ook wordt hier omstreeks nog al wat koren geteeld; onder weg had ik boeren gezien, die, bezig waren met het graan te zuiveren, niet met een wan- of kafmolen, maar door het, met een schop, in de hoogte te werpen terwijl het redelijk woei. Op die wijze stoof dan het kaf weg. De poort aan dezen kant ziet 'er nog al wel uit, doch het stadje zelve scheen niet veel te beteekenen.

De oude spert de oogen open; zijn gelaat wordt van angst vertrokken en zijn adem gaat nog zwaarder. "Stel u niet voor het aangezicht van uw God met groote woorden," gaat de zwerver voort. "De machtigen der aarde zijn als kaf in Zijn schuur. Zijn dagwerk is zonnen te scheppen. Hij heeft de zee gegraven en de bergen omhoog doen stijgen; Hij heeft de aarde met groen bekleed.

En wat door deze behandeling verkregen wordt, is een mengsel van fijngewreven stroo, zonder een enkelen gaven halm; steenen en aarde, die aan de wortels zijn blijven hangen, en gepelde, gekneusde graankorrels. Dit alles wordt op een hoop geworpen, en met houten schoppen in de lucht gegooid, opdat de wind het kaf van het koren zal scheiden.

Maar ook anderen, die er vast op gingen koren te zijn, en toch zoo vreezen deden, dat ze kaf op den dorschvloer zouden blijken. o, Het gezelschap der gezaligden in den hemel zal zoo veelszins anders zijn saamgesteld dan wij het ons hadden ingebeeld. Er zal er zoo menigeen bij zijn, van wie wij het nooit gedroomd hadden.

Eenmaal in het begin der 5de eeuw onzer tijdrekening, toen tengevolge van een aan de Chineesche grenzen uitgebroken strijd onder de herdersvolken, Rome met vernietiging bedreigd werd; toen Atilla, de geesel Gods, de volkeren tot in Frankrijk en Italië, in beroering bracht en hen, als een stormwind de wolken, voor zich heendreef, en ze als een hoop kaf tot naar Spanje en Afrika deed overwaaien.

Dan scheppen de vrouwen alles in een vlakke mand die zij op het hoofd tillen: gaan in den wind staan, en laten, vooroverbuigend, korrels, kaf, onkruid, aarde, alles in een langzamen scheut ter aarde vallen. De wind die er door blaast, voert den lichten afval mee; en de korrels vallen op een hoop. In den avond komt men de vrouwen tegen met gevlochten zakken vol rijst op het hoofd.

"Ik twijfel er niet aan," zeide zij: "het zal te Amsterdam zijn, als overal, dat men er veel kaf onder 't koren vindt. Helaas! wat mij betreft, ik zal er niet in de gelegenheid zijn om zulks bij ondervinding te leeren, en mijn toestand zal mij wel dwingen, mij afgezonderd te houden van alle gezelschappen.

Dan ging het niet naar Gods Woord, maar tegen Gods Woord. Dan was er geen groeien, maar verbasteren; geen rijpen en gedijen, maar vermageren en verschrompelen. En als dan de dag des oogstes komt, dan is het oordeel zoo onafwendbaar. De wanne, door Gods heilige hand geschud, schift zoo onherroepelijk het koren van het kaf.