United States or Belarus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Jo's wangen waren zoo rood als haar linten, en zij zou wel eens hebben willen weten, wat hij wel van haar dacht; maar het volgend oogenblik liet het haar al onverschillig, want arm in arm wandelde zij met haar professor verder, en het scheen haar toe, dat de zon plotseling met buitengewonen glans was doorgebroken, dat alles weer terecht was gekomen, en dat een volmaakt gelukkige vrouw dien dag door de straten baggerde.
Om te toonen, dat hij niet beleedigd was, gedroeg Laurie zich verder zoo "beminnelijk" mogelijk; hij wond garen voor Meta op, reciteerde verzen voor Jo's plezier, schudde dennenappels voor Bets, hielp Amy met haar varens en bewees zoo, dat hij waardig was om tot de "Nijvere-Bij-club" te behooren. "Mag ik weerkomen?" vroeg Laurie.
Zij hadden allen die oude canapé lief, want zij was een familie-toevluchtsoord, en éen hoekje was altoos Jo's geliefkoosd rustplaatsje geweest.
Voor Laurie zat zij het meest in angst, maar dank zij "mevrouw Laurence" gedroeg hij zich met lofwaardige ingetogenheid, noemde nooit in gezelschap mijnheer Bhaer "een leuke baas", zinspeelde nooit in de verste verte op Jo's bloeiend voorkomen, of toonde de geringste verwondering, wanneer hij bijna elken avond den hoed van den professor aan den kapstok van de familie March zag hangen.
Jo sprak hoopvol, maar zij kon de vrees niet wegredeneeren, dat deze "kleine beproeving" zwaarder zou blijken, dan de vorige, en dat Laurie niet zoo gemakkelijk als tot nog toe zijn "liefdesmart" te boven zou komen. Het plan werd in den familieraad besproken en goedgekeurd, want mevrouw Kirke was zeer ingenomen met Jo's aanbod, en beloofde haar een aangenaam tehuis.
"Moeder, Moeder, dát is ondeugend van u, om onze eigen verhalen als een wapen tegen ons te gebruiken en ons een preek te geven, in plaats van een lang verhaal," riep Meta. "Ik houd wel van dat soort van preeken; ze lijken op die van Vader," zei Bets, terwijl ze peinzend de spelden op Jo's kussentje gelijk stak.
Die airs zijn nu wel grappig, maar je zult een geaffecteerde kleine gans worden, als je niet oppast. Ik houd van je aardige manieren en beschaafde spraak, als je niet probeert een volwassen dame na te apen; maar jouw pedante woorden zijn soms even erg als Jo's platte uitdrukkingen.
"Wat zullen we toch met dat kind doen! Zij zal zich nooit als een volwassen meisje leeren gedragen," zuchtte Meta, den wedren met een afkeurend gezicht volgend. "Dat hoop ik ook niet; ze is juist zoo grappig en zoo lief, zooals ze is," zei Bets, die nooit liet blijken, dat ze een beetje gegriefd was door Jo's geheimen met een ander.
"Kind, wat voer je uit!" riep zij, haar ontredderde zuster met verbazing bekijkende. "Bladen zoeken," zei Jo, de handvol roode bladeren sorteerende, die zij gauw had opgeraapt. "En haarspelden," zei Laurie, terwijl hij er een half dozijn op Jo's schoot gooide. "Die groeien hier langs den weg, Meta, net als kammen en bruine stroohoeden."
Dit viel volstrekt niet in Jo's smaak, maar ze nam de betrekking aan, omdat zich niets beters voordeed, en, tot ieders verbazing kon ze het zeer goed vinden met haar oploopende bloedverwant.
Woord Van De Dag