Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Ofschoon wij Jeannette alzoo in de meeste opzichten, wat haar karakter betreft, een getrouw afbeeldsel harer ouders noemden, zoo bezit zij toch eene ondeugd, vreemd aan die opvoeders harer jonkheid. De ondeugd is: een vaak in 't oog springende trotschheid.
Neen, André, van nacht, zal niet slapen in den ronden schoot van zijn "Jeune Jeannette" een mooi barkje, wit en rood geschilderd want de wind is hèm zelfs te bar, om niet zijn kamer in de Vieille-Ville op te zoeken. Duc, zegt André weêr; ga je straks meê naar de Place Garibaldi? L
Brolet wenkte den knecht dat hij terug zou keeren, en nadat de pleegvader, achter den rug van het meisje om, een beteekenisvollen blik met zijn gade had gewisseld, gevoelde hij eensklaps zijn hand door Jeannette vatten, en zag, hoe zij den blik tot hem opsloeg, terwijl ze zachtkens zeide: "Oscar Halmon."
Hij Oscar geen man om Jeannette in een stand te onderhouden als dien waarin zij tot heden geleefd had! 't was een onbetwistbare waarheid!
Eens was een heel jonge maar zeer geleerde dokter bij hem en hield hem bij den arm, waar men den pols pleegt te voelen, toen Jeannette, die uit eerbied voor zijn moeder hem met zorg bediende, om eenige reden in de kamer kwam, waar de jonge man lag.
Die hulp des hemels was inderdaad ter goeder tijd voor de schipbreukelingen der Jeannette verschenen, en waarlijk, zij waren wel in hun recht, toen zij beweerden, dat hunne redding een wonder was! Toen de Albatros hen tot vlak bij den ingang van het toegangswater der Chonas-eilanden gesleept had, riep Robur hen toe den sleeptros los te gooien.
Om te slagen scheen het hem beter hun namen te veranderen en zoo deed hij; hij noemde den jongen Perot en het meisje Jeannette en armelijk gekleed te Londen aangekomen, gelijk wij dat van Fransche vagebonden zien, begonnen zij daar te bedelen.
Al had de diplomaat zich nimmer spottend over Godsdienst, of wat daarmee in verband stond, uitgelaten; al had hij zijne dochter den "gewonen gang" laten gaan, en haar zelfs een gouden halsketen geschonken toen zij op zestienjarigen leeftijd hare belijdenis had afgelegd, Jeannette was slim genoeg om uit des vaders handelingen zijn denkwijze te raden, en wat ze dus eenmaal had beleden, ze vergat het aldra, en ging met hare moeder ter kerke, evenals ze naar comedies, concerten of bals ging: un passe temps! voil
Een blik op Jeannette die zich echter met een bewonderenswaardige zelfbeheersching terstond had hersteld had hem genoeg gezegd; en, al gevoelde hij zich door des jonkmans verschijning onaangenaam gestemd, hij was te zeer een man van de wereld om zijn gewaarwording te verraden. En de neef kon met een eenigszins rooskleurig gelaat zeer wel begrijpen dat oom en tante verwonderd waren.
Spreek, zoo je herstelt, zal ik je schitterend beloonen." "Och, Hans! Hansje! Hans!" klinkt het als te voren. De grijze doffe oogen staren het meisje hoe langer zoo strakker aan, en terwijl Ritter een vruchtelooze poging waagt om zich op te heffen, en Jeannette ontsteld een schrede achterwaarts doet, roept hij akelig: "O God! is zij is zij mijn Hans, mijn Hanske, mijn kind!?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek