United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !


Aan meneer Hanson werd opgedragen zich met den aankoop te belasten en op den veilingdag werd Jack eigenaar van het schip voor een prijs, die niet veel meer dan de halve waarde vertegenwoordigde. Dokter Middleton had intusschen Jack's plannen nog eens rijpelijk overwogen.

"Ga nu vooruit en zeg me hoe ik sturen moet." Hoe Gascoigne ook gestemd was over Jack's manier van handelen, toch begreep hij onmiddellijk, dat er niets beters op zat dan de schuit op de minst onveilige plek te laten loopen, en hij dus waarschijnlijk vooruit nog betere diensten zou kunnen bewijzen dan aan het roer.

Tegen twee uur in den morgen waren de schepen gereed en gingen onder zeil naar Gibraltar, terwijl de Nostra Signora del Carmen, onder bevel van Jolliffe, hen vergezelde. Jolliffe genoot het eerst het verhaal van Jack's avonturen, en luisterde er met verbazing naar.

De Harpij was nu omstreeks twee mijlen van Jack's schip verwijderd en de Spanjaard ongeveer een mijl. Mesty nam het Spaansche schip eens goed op. "Dat is een oorlogschip, massa, maar hoe komen we nu aan een vlag? We dienen er toch een te hijschen."

Gelukkig voor Jack, had de wind nu vat op zijn schip gekregen, anders zou hij misschien naar Carthagena gesleept zijn; en de korvet, die zich zoowel door de Harpij als door Jack's vaartuig den pas afgesneden zag, wendde haastig den steven en trachtte te ontkomen door westwaarts zoo kort mogelijk onder den wal te houden.

Nog een schot en al weer een doorboorde den romp van het schip en wondde twee van Jack's matrozen; maar zoodra de korvet den steven gewend had, en de Harpij haar volgde, deed Jack natuurlijk hetzelfde en was in tien minuten buiten bereik der kannonneerbooten, die hem niet durfden nazetten.

Ook Jack's schot had doel getroffen; de kogel was dwars door de wangen van den bootsman gegaan had een paar van zijn beste boventanden meegenomen en bovendien zijn tabakspruim. De kogel van Easthupp echter was geheel uit den koers gevlogen, want bij het afvuren had hij de oogen dichtgeknepen.

Nauwelijks had meneer Jolliffe uitgesproken, of Vigors en O'Connor, die het nieuwtje van Jack's ketterij gehoord hadden, kwamen beneden. "Gij kent de heeren Vigors en O'Connor nog niet," zei Jolliffe tot Rustig. Jack, die een toonbeeld van beleefdheid was, stond op en maakte een buiging, waarop de anderen plaats namen, zonder zijn groet te beantwoorden.

Toen de dokter hem de pols voelde, bemerkte hij, dat de jongen een hevige koorts had, wat na al hetgeen er dien dag met hem gebeurd was, niet te verwonderen viel. Een week lang moest hij het bed houden, gedurende welken tijd hij allerlei dingen door zijn hoofd haalde en een plan maakte. Maar we moeten een omstandigheid vermelden, die misschien wel de oorzaak was van Jack's besluit.

Jack's onderhoud met Mesty werd gestoord door de stem van den bootsman, die zijn jongen een standje maakte. "'t Is nu volgens mijn repetitie-horloge al tien minuten geleden, dat ik je heb laten roepen," zei de bootsman, en haalde bij die woorden een ouden zilveren knol voor den dag, die hem eens door een schacheraar voor een repetitie-horloge was aangesmeerd.