Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
De tollen zijn zoo hoog, En iedre stad heft weêr haar eigen tol, Leerjongens zijn niets waard, zelfs vrouwen missen Verstand en takt, al heeft Bianca hier Me een rijken klant gebracht vanavond. 't Is zoo, Niet-waar, Bianca? Maar 'k verdoe mijn tijd. Waar is mijn pak? Hoort gij? Waar is mijn pak? Maak 't open, vrouw-lief. Maak de koorden los. Kniel liever op den grond. Zóo gaat het beter.
O iedre avond die iets leert! o Dag waardoor de arbeid gaat! Zacht parelde de avond op de stad en van den hemel eene zachte gloed. Willem kwam van zijn werk. Dit was d'avond, waarop de vreemden zouden komen en vertellen van het socialisme, ver in andre landen. Hij stapte naar huis en zwolg het eten binnen. Hij zag niets dan even de planken om zijne kamer, hun rooden gloed.
Sprenkelt, Elfen, op den grond Dezen heil'gen dauw in 't rond; Wijdt er iedre kamer mee Van 't paleis, tot vreugde en vreê: Eeuwig worde, die er woont, Met het hoogste heil gekroond! Flink uw plicht Nu verricht; Treft mij weer bij 't morgenlicht! Heeft dit schimmenspel mishaagd, Denkt dan, dat ge in sluim'ring laagt, En 't u, dan vergeeft gij 't wis, Als gezicht verschenen is.
De liefde baart geluk en zielsverblijden, Geluk maakt liefderijk, ik heb haar lief, En wie gelukkig is, die kan niet slecht zijn. De bron van warmte en licht was zacht gezonken; Op ’t ver gebergte en tintte d’avondstond, In iedre vezel waarde weelde rond, Die met den koelen dauw werd ingedronken;
En als een gevaar, dat niet was te keeren, als iets ontzettends dat zij alleen wist, die er niets tegen kon, dreigde nu, dichter en dringender iedre minuut, die gebeurtenis, rauw, noodzakelijk, noodlottig, dat feit in de onmiddellijke toekomst; en die dag, het harde licht van dien dag kwam daverend aan, met woesten drang en meedoogenloos lachen, de dag van haar trouwen met Paul z'n broer, dien Louis, van wien ze als ze ooit al van hem gehouden had nu bijna afkeer gevoelde....
Luister, hoe iedre rust ook is gevuld Met onder-noten, klare, zilvren tonen, IJzig en hel en die ontwaken doen, Die door de zinnen boren naar de ziel, En daarin leven; als de scherpe sterren Boren door de kristallen winterlucht En staren naar zichzelf in zee weerspiegeld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek