schimmenspel

Bijgewerkt: 21 juli 2025

Waar niemand loopt, een zoeltje gaat: geen blad Omhoog beweegt: men merkt alleen zachtblij een Vreemde verfrissching langs zijn slapen glijen.... Eerbiedig wachtte ik roerloos, waar ik zat: "Hoor naar uw Ziel, die gij nauw weet, die binnen, Ver achter 't aardsche schimmenspel, zich wiegt Op eigen levensdiepte, waar 't beminnen Eindeloos-door om 't Eeuwig-Schoone vliegt,

P. C. (Pieter Cornelis) Boutens - Van vijf moderne dichters

Nu loopt ze op haar kousen rond, heel zachtjes, om vooral de buren niet te wekken. Ik laat een schoen vallen. Dat klinkt hard in de morgenstilte. Sssst, zegt Moeder. Ze spreekt niet, ze fluistert. En zoo doen we allen. Die schoen mijn hart stond er bij stil. We glijden als schaduwen voorbij mekaar, spreken met schaduwstemmen. 't Lijkt wel een schimmenspel in den valen ochtendschemer.

Jan Ligthart - Jeugdherinneringen

De zon was onder, haar roode na-gloed kleurde nog het gansche westen, als voor een schimmenspel van reuzen, en de verlaten vijver kreeg vale metaalglanzen, terwijl het eikenbosch langzamerhand tot zwarten nacht versomberde tegen het strakke wit der sneeuw. Papa stond op en gaf het sein tot den aftocht. Gaat u soms een eind met ons mee? vroeg hij.

Cyriël Buysse - De roman van den schaatsenrijder

Sprenkelt, Elfen, op den grond Dezen heil'gen dauw in 't rond; Wijdt er iedre kamer mee Van 't paleis, tot vreugde en vreê: Eeuwig worde, die er woont, Met het hoogste heil gekroond! Flink uw plicht Nu verricht; Treft mij weer bij 't morgenlicht! Heeft dit schimmenspel mishaagd, Denkt dan, dat ge in sluim'ring laagt, En 't u, dan vergeeft gij 't wis, Als gezicht verschenen is.

William Shakespeare - Een Midzomernachtdroom