Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
De Kabeljauwschen droegen grauwe en de Hoekschen roode mutsen. Bonne fooi is eene verbastering van het Fransche bonne foi en beteekent eigenlijk goede trouw. Zooals wij het gebruiken beteekent het op goed geluk af. Meeren is het vastleggen van schepen aan palen of ringen. Die toespraak van Warmont moogt ge wel eens goed overlezen.
Was Vlaanderen nu tot rust gekeerd, en eerbiedigden de Zuidelijke gewesten Maria's heerschappij, in het Noorden was deze nog zoo licht niet te vestigen. In Holland werd de tegenstand voornamelijk gevoerd door de Hoekschen, daarin gesterkt door Maria's Stedehouder zelven, Wolfert Van Borselen.
De kolonel wachtte voor den anderen hoekschen wal van het terras, hield de hand aan den hoed of het woei daar, en onder zijn snorren versmolt het vriendschappelijk toegeroepen groeten. Hier, van-uit het zonnige volk, klapte, keelde en niesde het druk-zijn van de monden en het steeg uit de zwoelte de lucht in, die gromde of ze van bijen vol was.
Ja, Vetkoopers en Schieringers waren de namen en leuzen der partijen, die, even als gelijktijdig de Heeckerens en Bronckhorsten in Gelderland en de Hoekschen en Kabeljaauwschen in Holland, hier de rust der burgers en den vrede des lands verstoorden door een nutteloozen strijd niet tegen een buitenlandschen vijand, maar tegen zich zelve, niet om eene eerlijke zaak, maar om gelijk te hebben, om zich te wreken over vermeende beleedigingen en nederlagen, en om, met vernedering van de eene, de zegepraal der andere partij te bevechten.
Willem V, krankzinnig geworden, was van de regeering ontzet. Zijn broeder, Hertog Aelbrecht, had, Ruwaard geworden, de Kabeljauwschen van de bedieningen, die zy bekleedden, verstoken, en die aan de Hoekschen geschonken. Maar niet geduldig hadden de eerstgenoemden zich die vernedering getroost.
Luistert dan maar, ik zal je 't vertellen. In den tijd toen de menschen hier te lande verdeeld waren in Hoekschen en Kabeljauwschen, liep Krelisboer van Nieuwenhoorn, toen hij van zijn werk kwam, met een dorschvlegel op zijne schouders naar huis. Pas had hij een stap of wat gedaan, of daar kwam een troepje Kabeljauwsche schobbejakken aan.
Even voorbij het kasteel Starrenburg aan den weg naar Ouwerschie gelegen, worden ze in den rug aangevallen door een troep Hoekschen, die zich in den boomgaard verscholen hebben. De vluchtelingen keeren ook om, zoodat de Schiedammers tusschen twee vuren zitten en haastig een goed heenkomen moeten zoeken. Velen hunner sneuvelen. Zie het kaartje op pag. 18. Natuurlijk zinnen zij op wraak.
Als hij na eenige aarzeling beloofd heeft de Hoeksche zaak met zijn zwaard en, moet het zijn, met zijn leven te dienen, toont hij zich een waardig zoon van een roemrijke familie: zonder dralen ontwerpt hij een plan van aanval. Den 18den November zeilt hij, met een vloot van 48 schepen, bemand met 2000 Hoekschen, de Maas op.
Men leze ter bevestiging de historie van de Hoekschen en Kabeljaauwschen in Holland, der Heeckerens en Bronckhorsten in Gelderland, der Lokhorsten en Lichtenbergers in Utrecht, der Blaauwvoetsche en Isengrine factie in Vlaanderen, der Guelfen en Gibellinen in Italië, van de Roode en Witte Roos in Engeland, en zoo vele anderen.
De Hoekschen zaten dus als een muis in de val; van alle kanten werden ze bedreigd. Vóór evenwel het net, waarin de vogel gevangen moest worden, toegehaald was, hadden de Hoekschen al heel wat ellende en rampen veroorzaakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek