United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geen oogenblik kwam het bij hem op zich over zijn uiterlijk te bekommeren, en toen zijne moeder hem een boerenpaard en eene korte werpspies ten geschenke gaf, toonde hij zich hierover even verheugd, als waren het een edel strijdros en een zwaard met gouden greep geweest. Op den morgen van zijn vertrek gaf Herzeleide hem nog eenige wijze raadgevingen.
Van zijn vader had hij diens onrustigen, avontuurlijken aard geërfd, welke hem reeds als jongen knaap de wijde wereld had ingedreven. Voor eene wijle had de liefde tot Herzeleide hem weten te binden aan zijn geboorteland, maar op den duur kon hij het daar niet uithouden, al sterker en sterker pijnigde hem het verlangen opnieuw de wereld in te trekken.
Parcival echter snelde, zoo vlug hij maar kon, naar zijne moeder, viel haar om den hals en riep uit:"Moeder, ik wil een ridder worden!" Herzeleide ontstelde hevig en antwoordde:" Wie heeft u van ridders gesproken? Zeg het mij en ik zal hem doen dooden!"
Wel viel het afscheid van Herzeleide hem zwaar, maar hij troostte zich met de gedachte, dat het niet voor eeuwig was en dat zij in de toekomst nog vele jaren gelukkig samen zouden kunnen leven! Hij dacht er niet aan, dat hij, die op de toekomst bouwt, dikwijls bedrogen uitkomt. Vol moed trok Gamuret heen en wierp zich, in het land zijner bestemming aangekomen, met vuur in den strijd.
Helaas! het zou zijn laatste gevecht zijn, want reeds den eersten dag werd hij door eene vergiftigde speer doodelijk gewond en bezweek korten tijd daarna onder de vreeselijkste pijnen. Van de geboorte van Parcival. Wie schetst de wanhoop van Herzeleide, toen zij het bericht van den dood haars echtgenoots ontving?
Haar zoon zou, althans in dit opzicht, zijns vaders voorbeeld niet volgen en nooit zou men van hem kunnen zeggen, dat hij zijne moeder en later misschien zijne echtgenoote ongelukkig had gemaakt. Toen de tijd was aangebroken bracht Herzeleide een zoon ter wereld, dien zij Parcival noemde.
Wanneer de knaap dan om zich heen zag in het geurende, bloeiende woud, werd zijn hart met dankbaarheid vervuld voor den Schepper van al dit schoons en riep hij uit: "Ik wil God zoeken in de wereld en Hem dienen, waar en wanneer ik kan!" Dan sloot Herzeleide ontroerd haar zoon in de armen en dacht bij zich zelve: "Het ware het beste, wanneer ik van mijn kind een geestelijke maakte.
Prins Gamuret, de tweede zoon van den koning van Anjou, was gehuwd met Herzeleide, de jonge koningin van Noord-Wallis en Valois. Het erfdeel, dat hem als jongeren zoon bij den dood zijns vaders werd toegewezen, bestond uit eenige sterke burchten, omringd door welige landerijen, die voldoende opbrachten om hem een bestaan te doen voeren, een koningszoon waardig.
Of zijne moeder hem ook smeekte en bad om bij haar te blijven, hij liet haar geen rust, vóór zij hem toestond naar het hof van koning Arthur te gaan en dezen te vragen, hem tot ridder te slaan. Eindelijk verzon Herzeleide eene list. Zij kleedde den knaap in een narrenpak van grauwe stof, bezet met bontgekleurde strepen.
Woord Van De Dag