Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
De groeten die er werden gewisseld, hadden iets plechtig-geheimzinnigs. Van Barneveld begreep dat het nu het geschikte oogenblik niet was om te onderzoeken waardoor het zoo laat was geworden.
Het afscheid van den goeden ouden man, dien hij wist niet terug te zullen zien, was een van de bitterste oogenblikken van zijn leven. Daar rijdt hij nu langs velden en wegen, in de postsjees die een geschenk van den hertog is, zijn laatste. Vlak bij Montmorency komt hij een rijtuig tegen met de deurwaarders die hem moeten arresteeren; zij groeten hem glimlachend.
Met zijn schone stem en zijn vindingrijke geest, heeft hij blijkbaar menige conquête gemaakt en zijn gepoch is dan ook fantasties naief: »Dageliks bereiken mij duizende groeten uit Katalonje en Lombardije en het scheelt niet veel of de Koning sterft van afgunst over mijn geluk bij de vrouwen.
Zet er nog bij, dat ik mijn hartelijke groeten aan John zend," zei mevrouw March, die den brief had doorgekeken en hem teruggaf. "Noemt u hem John?" vroeg Meta glimlachend, met haar onschuldige oogen haar moeder aanziende. "Ja, hij is als een zoon voor ons geweest, en we houden heel veel van hem," zei mevrouw March met een onderzoekenden blik. "Daar ben ik blij om; hij voelt zich zoo eenzaam.
"Of ik!" zei de prinses, "ik kom regelrecht van de sprookjesfee, en U moest heel veel groeten van de goede fee hebben, en ze wenschte U hartelijk beterschap. Als ze niet zoo heel oud was, zou ze zelve gekomen zijn om U te vertellen, maar nu heeft ze mij de sprookjes geleerd. Mag ik beginnen?" De prins knikte glimlachend met het hoofd.
Nu, tot ziens; 't spijt mij dat Juffrouw Marianne niet hier was. U wilt haar wel van mij groeten. Heden hebt u die dunne japon met de moesjes aan? was u niet bang dat het goed zou scheuren?"
Dankje wel! Puckie tikte met één vinger aan zijn slappen hoed, ik zal je groeten God geve je sterkte met dien mooien jongen dáár misschien komt van nacht z'n geest en maakt zelf z'n facie in orde D
Parijs is een doolhof. Wie kent den ouden Champmathieu? Alleen mijnheer Baloup, dit zeg ik u. Ga naar mijnheer Baloup. Voor 't overige weet ik niet, wat men van mij wil." De man zweeg en bleef staan. Hij had dit alles met luide, haastige, schorre, ruwe stem, met een soort van wrevele, woeste naïeveteit gezegd. Eenmaal had hij opgehouden, om iemand onder de aanwezenden te groeten.
Nu kwam het moeilijkste oogenblik, maar de meisjes stonden het moedig door; niemand schreide, niemand liep weg, niemand klaagde, hoewel 't hun angstig te moede werd, bij het zenden van hartelijke groeten aan Vader, terwijl ze bedachten, dat het mogelijk reeds te laat was, om ze hem te kunnen overbrengen.
Overmorgen zal ik u mijn beslissend antwoord geven," zeide hij peinzend. Stipan Arkadiewitsch wilde heengaan, toen Karnej binnentrad en "Sergej Alexejewitsch" aandiende. "Sergej Alexejewitsch?" vroeg Oblonsky, doch zich dadelijk bezinnend, liet hij volgen: O, Serëscha! Ik dacht reeds aan den departements-directeur. Anna heeft mij verzocht ook Serëscha te groeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek