Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 mei 2025


De massa, die Thom moest wezen, had zich verplaatst, en men zag nu niets, volkomen niets meer in de huiskamer der Van Hakes. Toch, als men scherp keek, dan zag men nog een grauwe vlak die mevrouw Van Hakes muts moest wezen zich zeer terzij bewegen, terwijl men niet langer het getiktak der breinaalden, maar een zoet geluid vernam, het bewijs der innigste liefde tusschen moeder en zoon.

Toen er een pauze ontstond in de reeks ontploffingen, maakte ik van de gelegenheid gebruik, om in de diepte af te dalen. Langs de grauwe rotswanden leidden op sommige plekken lange smalle trappen naar beneden, waarvan de eene leuning op meerdere plaatsen was weggesleten, gebroken en vermolmd. Hoeveel vereelte bruine handen waren daar ook al niet langs gegleden!

Hij voelde, dat hij heel die schare liefhad, die daar voorttrok in de duisternis van den nacht, met het doode meisje vooraan gedragen in den stoel; al die menschen met hun grove kleeren en hun kwalijk riekende schoenen; al die menschen die in de grauwe huizen aan den boschkant woonden, die geen pen konden voeren en vaak ook niet konden lezen, die 's levens vollen rijkdom niet kenden, maar alleen het zwoegen voor het dagelijksch brood.

Hij zag haar nu voor het eerst, nu zij in de grauwe schemering van den dageraad, trotsch opgericht, naast hem stapte. Aan den troep was zij echter bekend; want er werd veel omgekeken, en eene gesmoorde, maar toch duidelijk blijkbare boosaardige blijdschap heerschte onder de havelooze, half verhongerde ellendelingen, die haar omringden. "Eindelijk er toe gekomen blij om," zeide er een.

"Dat is oproer!" bulderde Aloud. "Grijpt den muiter!" "Te wapen!" donderde eene andere stem en nu plaatste de forsche monnik zich naast den Heer van Putten. Vlug rukte hij de grauwe monnikspij los en trok een schitterend zwaard uit de scheede. "Verraad! Te wapen!" dreunde zijne stem den poorters in de ooren. "Weg met den verrader! Weg met Aloud!"

En weder klonk, bij 't somber golfgewemel, Uw kreet alleen door d'uitgestorven hemel! En schoon het drooge is weêrgekeerd, o Zee! Wat met u gaat is droef en neêrgeslagen: De schuwe zeemeeuw deelt uw eigen wee, Uw eigen geest, in snerpend jammerklagen. Het hooge klif ziet uit zijn grauwe sfeer Zwaarmoedig op uw witte branding neêr;

Als hij dan voorgelezen had uit het grauwe perkament, dat hij zelf met sierlijke letters geschreven had, dan was er dikwijls een meisje met donkere oogen tegenwoordig geweest, de lievelingsdochter van Karel den Grooten. Tegen vaders knie aangevleid, luisterde zij naar de zachte stem van den voorlezer en in haar helder oog blonk dikwijls een traan van ontroering.

"Ik begrijp u niet," antwoordde zij met een flauwe stem, schoon zij hem zeer wel begreep. Joan zuchtte, zweeg wederom en streelde de grauwe haren van Veltman, die hem gevolgd was en voor zijn voeten lag. Na eenige oogenblikken poogde hij het gesprek te hervatten, en vroeg met schroomvalligheid: "zullen wij u welhaast Mevrouw Mom kunnen heeten?"

Coenraad van Vlingerhoed, die draagt een bril: de Secretaris, Jonker van Bitterenvleugel, is zoo bijziende, dat hij mij laatst op een salet voor Tante Van Bempden aanzag: van de Heemraden heeft er een de grauwe staar, de tweede is eenoogig, de derde is scheel, en nummer vier is alle namiddagen zoo dronken, dat hij den weg naar zijn huis niet alleen kan vinden.

De witte muur, het roode dak, de grauwe baan, de zwarte moude , het groene gers , de bruine tak, 't is al alsof 't herleven zoude in 't licht, dat 't moede en 't doove, van dat verruwloos is, verwen kan.

Woord Van De Dag

kiest

Anderen Op Zoek