United States or Faroe Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Andermaal had er eene uitbarsting van verwenschingen plaats, die als protest moesten dienen, maar die in de eerste vijf minuten niet tot bedaren te brengen waren. Eindelijk toch gelukte het aan den secretaris Phil Evans, om aan het woord te komen. "Mijnheer de vliegkundige," vroeg hij, "gij die zoozeer de voordeelen der vliegkunst bij ons komt ophemelen, zeg mij: hebt gij ooit gevlogen?"

Mevrouw de Huibert was opgesprongen, en zonder verder een woord te spreken naar de deur gevlogen. In enkele seconden was zij de trappen afgestormd. Anna volgde haar, en zag duidelijk, dat zij iets zeide tot den koetsier der vigilante, die nog altijd stond te wachten, zij sprong in het rijtuig, dat de Hoogstraat afreed, en toen uit het gezicht verdween.

Toen echter alle nasporingen vruchteloos bleken te zijn, zond hij zijn volk in onderscheidene richtingen uit en stuurde zelfs een boodschap naar den mond van 't Snaren, om te vernemen, welke schepen er vertrokken waren; doch al zijn handelingen strekten slechts, om hem te doen zien, dat zijn moeite vergeefsch en dat de vogel alreeds gevlogen was.

En de kameraads schenen inderdaad geduchte haast te hebben gehad om verder te trekken. Zij waren gevlogen met hunne schepen, toen Jack door den beer was bijgeholpen. Gevlogen! Arme kerels! Arme Sir John! Waren ze maar gebleven! dan zaten ze hier warm als ik, en we hadden samen de Pool ontdekt, en, curse me, Sir! als men ons dán niet zou gelooven! Hier gaan ze! Op hunne eeuwige glorie!

Nog een enkel woord over reeds behaalde triomfen van het Zeppelinsche luchtschip. Boven het meer van Constanz heeft het gevlogen en daaromheen over een dozijn duitsche en zwitsersche stadjes, om na een luchtreis van verscheiden honderden kilometers behouden in zijn haven terug te keeren.

Enkele seconden daarna, terwijl dezelfde helsche muziek de pauze had aangevuld, opende de helper het gordijn en de gevangene was gevlogen! De negers waren stom van verbazing. Ze liepen op het huisje toe, rukten aan hun hangsloten, maar begrepen niet hoe men deze, trouwens nu weer gesloten, voorwerpen had kunnen openen.

"Wilde ganzen moeten leeren lucht te eten en wind te drinken," antwoordde de leidstergans, en hield niet op, maar vloog door als te voren. En 't scheen wel, alsof de jonge ganzen geleerd hadden van lucht en wind te leven. Want toen ze een poos gevlogen hadden, klaagden ze niet meer over honger.

Over tien minuten kunnen we haar er uit halen." "Hoera!" riep Dik, terwijl hij van pleizier in het rond sprong. "Wat ben ik daar blij om, vooral om Moeder, en wat zal die Flipsen morgen raar kijken, als de vogel gevlogen is!" "Dat begrijp je!" lachte Jan Vos. "Hij zal razend wezen!" "Toe, Jan, niet babbelen," riep Piet, "voortwerken, zoo hard we kunnen.

Langs denzelfden weg volgde het pakje, de rotting en de cylinderhoed. »Die komt vooreerst niet terug!" meende de Boer. Neen, dat zou waar zijn! De reiziger werkte zich omhoog, zocht het gouden lorgnet op, dat hem van den neus was gevlogen, nam zijn verdere bezittingen tot zich, en holde met lange stappen, zonder om te kijken, het erf af.

Geluidloos hadden ze zeshonderd jaar lang tusschen kerk- en kloostervensters heen en weer gevlogen, van schoorsteen tot schoorsteen, door poorten en gaten en in lange nauwe gangen, waar ze geleerde mannen tegenkwamen op pantoffels, met boeken en perkamenten.