Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Daar gilde de stoomfluit en woei het geluid, bij herhaalde kreten, langs de wagens.
Wij zagen neer op een wijde zee van rotsen, waar de eene golf na de andere zich voor ons ontrolde, eindeloos ver tot aan den horizon, een labyrinth van rotsen, grijs en strak, met niets levends in zicht en geen geluid om de eeuwige stilte te breken. Het tooneel was afgrijselijk van troosteloosheid.
Als altijd, deed dit geluid een algemeene opwinding ontstaan. Het detachement scheen wakker te worden; men hoorde in de gelederen praten, lachen en allerlei beweging.
't Eenige dat hij zien kon was, dat het erg mistig en buitengewoon koud was en dat er geen geluid was van heen en weer loopende menschen of van veel lawaai, zooals er zeker zou geweest zijn als de duisternis den dag plotseling in nacht had doen overgaan en de wereld in beslag genomen had.
131 onderkant, de naar ons toegekeerde. 133 een berg, waarschijnlijk de Louteringsberg. 1 Ook het in dezen zang verhaalde geschiedt in den achtsten Buidel. 14 zijn spraak, het geluid van het vuur. 27 al mijne schuld, nl. niets er van door boete heb kunnen delgen. 28 Romagna, het Noordelijkst gedeelte van den Kerkelijken Staat, het land van Bologne, Ferrara enz.
De morgen en de lente zijn de tijd der hoop maar ook van de rust der wilde dieren. 60 Het licht als geluid ook Hel V 28 "in loco d'ogni luce muto," eene plaats stom van alle licht. 70 Hoewel het te laat was; nl. te laat om mij reeds tijdens zijn leven te onderscheiden. Bij Julius Caesars dood was Virgilius pas 25 jaar.
De maint grant fruit et de haulx bénéfices, Monstrans par fait que d'amour les offices Et d'honneur humble, impartis où qu'ils soient Pour percer ciel et enfer suffisoient." Midden in het middeleeuwsche leven klinkt soms opeens het geluid der Renaissance.
"Dat wil zeggen dat je met hem wil doen wat de pastoor met jou doet: die beloert je immers overal?" antwoordde een vroolijke stem. "Pas maar op, jaloezie maakt mager en geeft holle oogen!" "Nee, nee, 't is geen jaloezie, 't is louter nieuwsgierigheid!" gaf het zilver-stemmetje terug, terwijl het vroolijk geluid herhaalde: "ja zeker, jaloezie, jaloezie!" en daarna weer schaterlachte.
"Je zult zien, nu hooren we zijn bellen gauw, we hooren ze, eer we op den volgenden heuvel zijn." En terwijl de oude Disa op den top van den Elofsheuvel even uitblies, hoorde men 't geluid van bellen beneden uit het dal komen. Nu werd de arme Ulrika weer radeloos van angst. Ze jammerde en schreide, zooals kort geleden in de zaal op Fors.
Nadat ik het dagen lang tevergeefs gezocht had, vond ik het weder bij zijn metgezel in de ton; waarschijnlijk was het op het geluid dat deze maakte, afgegaan, had zich tusschen den muur en de ton weder omhoog gewerkt, tot aan den rand en zich van hier in de ton laten vallen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek