Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Behagelijk ook, met iets egoïstisch verheugds, dat de zaak haar niet zou deeren, hoorde zij, zich een broodje snijdend, naar een twist tusschen Betsy en de vinnige meid, luide bevelende betuigingen en korte brutale tegenwerpingen, die tegelijkertijd opklonken tusschen het gerammel van ijzeren pannen, of het porceleinen geklater van een driftig neêrgeplaatsten stapel borden.
De veroordeelden eenmaal vast gebonden zynde, vallen de zweepslagen op hen, zonder onderscheid van mans, vrouwen of kinderen. De werktuigen, waarmede deeze straf word uitgeoeffend, zyn koorden van hennip van eene zeer groote lengte, die by elken slag tot in het vleesch indringen, en een geklater maken, gelykende naar het afschieten van een pistool.
Twee uren lang gleden we onder de koele schaduw langs de rustige oevers, waar kokos- en pandanuspalmen en struikgewas uit het water schenen te komen. Buiten een licht geklater van het water en het schuiven van de bamboestokken langs de randen der boot was alles volkomen stil.
Dus gaf ik dien dikken zalm die tweemaal naar mijn "kwakzalver" had gesprongen maar op wat mij wel aan mijn hart ging, moet ik eerlijk bekennen en ging op een aangespoeld houtblok zitten om het er eens van te nemen, terwijl overal om mij heen de boschbewoners bezig waren. Met rustig geklater schoot de sterke stroom voorbij.
Ik hoorde aldaar onöphoudelyk het geklater der zweepslagen, en het gekerm der Negers.
Het gebroken kruis teekende zich tegen de lucht af. Op den top van het heuveltje bleven zij staan om het prachtige uitzicht te bewonderen. Voor hen stroomde met dof geklater de Dnjéper, terwijl aan den anderen kant boschrijke bergen zich verhieven. Het was een prachtig gezicht en beiden stonden roerloos, getroffen door dit mooie natuurtafreel. Eensklaps deed een meeuw haar geschreeuw hooren.
Toen hij met een open knipmes in de hand bukte naar de paling, was het een geklater op de harde huid van zijn regenjas, de regen striemde zijn pantser, de stralen braken op zijn rug en spatten op en om hem heen. Glimmend als een groot waterroofdier, greep hij zoo de paling in zijn grijpende vingers.
En ik zou u toch zoo dankbaar zijn, als u mij nu eens één gedicht wilde aanwijzen, dat u bent gaan schrijven om de klanken enkel en alleen.... Nu, als u het dan genoegen doet, dan zal ik er even een voor u opzoeken. Hier: NACHT IN HET ALHAMBRA. De dichter. Waar is de flonk'ring, waar 't geklater, Waarmee mijn straal de zon beklom?
Tom volgde hem het binnenplein over en vroeg of hij zou medegaan. "Neen, mijn jongen," antwoordde St. Clare; "ik zal binnen een uur terug zijn." Tom zette zich onder de veranda. Het was helder maneschijn, hij zat daar naar het springen der fontein te turen en ook naar het geklater te luisteren.
Onpeilbaar was de duisternis, de maan had zich achter zware wolken vertrokken, zachtjes en suizend blies de wind als een zucht door het loof, en het eentonig geklater der bladeren kwam de schriklijkheid van die schrikkelijke nacht nog vermeerderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek