United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dan hebt ge de legende van het "Roode Klif," de roode vlam, welke op Stavo's bevel door drie kruiken zeewater werd gebluscht; van de "stem uit de bron," een vervolg van het "Roode Klif," van de "overstroomende bron," volgens Stavo slechts te stuiten door het bloed van een driejarig kind; van "de wanschapen wolf, met menigerlei hoofden, meer dan de hond Cerberus er had" .... Er zijn er nog meerdere, doch in ons volk leven ze helaas niet meer voort, en wat er van de rijke legenden-schat is overgebleven, geeft weer een denkbeeld, hoe de roem van Stavoren is vergaan Zie ook blz. 311 van dit boek.

De brand zou niet eerder gebluscht zijn, dan na den laatsten vijgeboom van het onmetelijk woud verteerd te hebben. Toen het dag was, hield de trein eindelijk op; het onweer was geheel geweken en men richtte een voorloopig kamp in. Onze olifant werd met zorg onderzocht en nu bleek het, dat de punt van het rechteroor door verscheidene gaatjes doorboord was.

Deze edelmoedigheid van Aldobrandino beviel aan de broeders van Tedaldo en aan elk man en vrouw, die er was en elke wrok, die had kunnen ontstaan in de geest van enkelen door de gesproken woorden, werd gebluscht.

Wy stapten ook aan land op de Plantagie genaamt Bockkestein, die de laatste is aan de rechter zyde van de Cottica, uitgenomen echter twee andere zeer kleine Plantagiën aan de Patamaca-Kreek; en des avonds wierpen wy het anker aan den mond van de Koopmans-Kreek. Den zelfden dag ontstond 'er brand in de Charon, maar dezelve wierd spoedig gebluscht.

Oplettend slaat de dokter elk zijner bewegingen gade en onwillekeurig komt de gedachte in hem op: die vulkaan moet gebluscht worden, anders verteert hij hem zonder genade, lichamelijk en geestelijk. Hij wacht een oogenblik voor hij opstaat en, vriendelijk de hand op Dorus' schouder leggend, tot hem zegt: "Je bent nu niet vatbaar voor redeneering." "Neen! o, neen." "Luister eens, mijn jongen.

De droom is uitgezeid! Wat schim is dat, Tusschen ons? Zijn ruig haar verwart de wind Die 't opwaait, wild en levend is zijn blik, Toch is 't een wezen van de lucht: er schijnt Door zijn grijs kleed de gouden dauw wiens sterren De middag niet gebluscht heeft. Volg, o volg! Het is mijn andre droom. Zie, hij verdwijnt. Hij komt nu in mijn geest.

Grid, bij vader en zoon komend, verheugde zich met Odin toen zij hoorde dat hun zoon bestemd was de oudere goden te overleven en over den nieuwen hemel en de nieuwe aarde te heerschen. Daar wonen Vidar en Vale In de heilige verblijven, Als het vuur van Surt is gebluscht.

Tegenover ons, in een blok huizen, dat voor millioenen waarde bevat, zien wij op de eerste verdieping een klein vlammetje, dat op dit oogenblik nog met een emmer water zou kunnen worden gebluscht; snel grijpt de vlam om zich heen en weldra staat het geheele huis in brand.

Aan de kust te Marseille had ik eens de zee gezien en ik was betooverd geweest door hare schoonheid. "Het water stijgt, het water stijgt," herhaalde mijn broeder Pierre, tusschen zijn tanden nog altijd den pijpesteel vermorzelend; het vuur was in het pijpje zelf echter gebluscht. Het water was het dak tot op een meter genaderd. De wind stak meer op; met de kalmte was het gedaan.

Nog is de klank van zijn stem niet uitgestorven in den stillen nacht, als in een huis naast dat andere een licht wordt gebluscht. Er is daar iemand gestorven, en een doode heeft geen licht meer noodig. Een menschenziel is van de aarde verdwenen. Een tempel is ineengestort, gebouwd van hoop en wenschen, van vreugde en leed, teleurstelling en verwachting. De nachtwacht gaat verder....