Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Op het laatste oogenblik, na twintig uren in de eenzaamheid gesmeekt en gebeden te hebben, hadden Naraoe's ooren de stem gehoord die hem zeide te gaan met John Starhurst tot de bekeering der menschen in de bergen. "Meester, ik zal zeker met u mee gaan," had hij verklaard. John Starhurst had hem begroet met kalme vreugde.
Die jongen zal een kerel van je maken! Nacht, George!" Vader stak de hand uit en ik drukte ze vurig. Ik ging naar bed en.... o, ik heb nooit onzen Lieven Heer zoo gebeden, als toen! Ik heb Hem nooit zoo voor zulk een goeden vader gedankt, als op dien avond.
Toen legde de prior de handen zegenend op het hoofd van den armen zondaar. Hij heeft boete gedaan en zeer veel gebeden in de eenzame kloostercel. Vele jaren heeft hij het zondige lichaam gegeeseld en vol berouw de vloekwaardige daad beweend. Toen is ook tot hem de dood gekomen, en hebben de monniken van Heisterbach hem onder het zingen van treurliederen grafwaarts gedragen.
Er moesten ook geen armen zijn, er moest geen gevoel van medelijden zijn, waarop de armoede steunt! Doch deze man heeft zich moeite gegeven om u genoegen te doen, heeft u gebeden hem iets van uw' overvloed te geven voor zijn werk, waarvan gij genoten hebt.
Op het oogenblik krijgt men in de eerste drie weken van zijn gevangenschap volstrekt geen boeken behalve een bijbel, een gebeden- en een gezangboek. Daarna krijgt men éen boek per week. Dat is niet alleen onvoldoende, maar de boeken die een gewone gevangenisbibliotheek vormen, zijn volmaakt nutteloos.
Op een nacht, toen de oude plotseling ontwaakte, zag ze, dat zich een vrouwengedaante in een wit golvend kleed over het bedje van het knaapje, dat naast haar sliep, vol zorg boog en hem zegende. De oude heeft toen een kruis gemaakt en tot de veertien beschermheiligen gebeden.
Dit is de reden, dat moeders, die haar kinderen door den dood hebben verloren, gebeden schrijven op kleine strooken papier, en die volgen, terwijl zij de rivieren afdrijven op weg naar den grooten geestelijken Vader en de Moeder, die met een liefhebbende glimlach al hun smeekingen zullen beantwoorden. Aan het altaar van Jizo.
"Zij zullen u vermoorden." "Een ouden priester, die langs den weg zijn gebeden leest? Wat zou 't hun baten?" "O, mijn hemel! Zoo ge hen ontmoette!" "Dan zal ik hun een aalmoes voor mijn armen vragen." "Ga niet, Monseigneur. In 's hemels naam! gij waagt uw leven!" "Is het anders niet, Mijnheer de maire?" zei de bisschop.
Op een dag bleef de geliefde uit, en toen klonk het doodsklokje klagend op het stille eiland. Hij ziet daar beneden een lijkkist naar het kerkhof dragen en hoort de treurzangen en gebeden der nonnen. Hij ziet ze allen, slechts eene ontbreekt. En de held bedekt het gelaat met de handen. Hij weet nu, wie ze daar grafwaarts dragen.
En menige arme, namelijk onder de priesters, rekte zijn leven met het vleesch der rijke koningsoffers. Gelijk de magiër gebeden had, moesten alle Perzen bidden. Hun godsdienst verbood, dat éen iets voor zich alleen van den hemelschen geest zou vragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek