United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Fogg's bediende bevond zich eerst in een geheel europeesche stad, te midden van huizen met lage gevels en veranda's, waaronder zich bevallige voorhuizen vertoonden en die met hare straten, pleinen, dokken en entrepôts de ruimte besloeg tusschen het voorgebergte en de rivier.

Op het oogenblik dat Fogg het station zou verlaten, naderde hem een agent van politie met de woorden: "Mijnheer Phileas Fogg?" "Die ben ik." "En deze man is uw bediende?" vroeg de agent verder, op Passepartout wijzende. "Ja." "Wil mij dan beiden volgen." Fogg's houding liet niet de minste verbazing blijken.

"Gij hebt mij afgeranseld," zeide Fix: "goed, ik was er op voorbereid. Maar luister nu ook naar mij. Tot nog toe was ik Fogg's tegenstander, maar nu verlang ik hem in alles te helpen." "Dus dan gelooft gij toch eindelijk dat hij een eerlijk man is?" "Neen," antwoordde Fix kalm, "ik geloof nog dat hij een schelm is.... Stil, val mij niet in de rede.

Men maakte van hem een beurs-effect, dat terstond getaxeerd werd. Men vroeg en bood "Phileas Fogg's" aan en deed er ontzaglijke zaken in. Maar vijf dagen na zijn vertrek en na het artikel van het Maandschrift van het Aardrijkskundig Genootschap begonnen de aanbiedingen de overhand te nemen. De "Phileas Fogg's" daalden. Men bood ze met stapels aan.

"Het staat aan u, om er de proef van te nemen, zoon van John Bull," antwoordde de ruwe kolonel. Aouda was bleek geworden. Haar bloed stolde in hare aderen. Zij had Fogg's arm gevat, die haar zachtjes terug stootte. Passepartout was bereid om zich op den Amerikaan te werpen, die zijn tegenpartij met het meest uittartende gezicht aanzag.

Van de tachtig dagen, die tot Fogg's beschikking waren gesteld, had hij er twee en vijftig gebruikt; er bleven hem dus nog maar acht en twintig over. Maar men moet in aanmerking nemen dat, zoo deze gentleman de helft van zijn weg reeds had afgelegd, dat is de helft der meridianen, hij in werkelijkheid meer dan twee derden van de geheele reis had volbracht.

Dit waren Phileas Fogg's gewone medespelers in het whistspel: de ingenieur Andrew Stuart, de bankiers John Sullivan en Samuel Fallentin, de brouwer Thomas Flanagan en Gauthier Ralph, een van de directeuren der engelsche bank, allen rijke en aanzienlijke personen, zelfs in die club, onder wier leden men de voornaamste industrieele en financieele beroemdheden telde. "Wel!

Daarop betaalde hij de vertering en ging heen. Waarin Fix in rechtstreeksche onderhandeling treedt met Phileas Fogg. Gedurende dit gesprek, waarbij waarschijnlijk Fogg's geheele toekomst op het spel stond, geleidde deze mevrouw Aouda door de straten van de engelsche stad.

Ten één ure in den namiddag van den 21sten December zette Phileas Fogg den voet op de kade van Liverpool, niet ver van den Victoria-toren. Hij was nog slechts zes uren van Londen verwijderd. Op dat oogenblik legde Fix zijn hand op Fogg's schouder en, zijn mandaat vertoonende, vroeg hij: "Zijt gij Phileas Fogg?" "Ja, mijnheer." "In naam der koningin, zijt gij mijn arrestant."

Alleen de Daily Telegraph was tot op zekere hoogte van zijne meening. Phileas Fogg werd voor dwaas, buitensporig, ja gek verklaard, en in zijn medeleden van de Reform-club werd het zeer afgekeurd dat zij zulk eene weddenschap hadden aangenomen, die duidelijk een verzwakking van Fogg's geestvermogens verried. Zeer heftige, maar logische artikels verschenen over deze quaestie.