Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
De klanten zijn dikwijls jonge vrouwen; met haar ééne arm op het tafeltje geleund fluisteren zij den requesten-schrijver de woorden toe, die hij met groote krullen op het papier zet. De grootere huizen, "palazzi", in het nieuwe stadsgedeelte op en aan den voet van den Vomero geven toegang door een groote poort, die op de binnenplaats van het huis uitkomt.
Vandaar dat er een luid spreken, maar vandaar ook dat er een fluisteren is; en zal het wel zijn, dan is dat fluisteren iets heiligs. Fluisteren beoogt heilige intimiteit. Reeds moet men er u dicht om naderen, u aanraken, u tegen den schouder leunen, en als met de lippen op uw oor drukken.
Zij, die de taal der bloemen weten te verstaan, verzekeren, dat men ze op avonden, als het volle maan is, kan hooren fluisteren: "Wij kunnen nergens anders bloeien dan op het graf van hen, die hun leven voor het vaderland hebben gegeven."
't Is iets wonderbaars, dat men koud als ijs en moedig als vuur kan zijn." Enjolras scheen niet te luisteren, maar iemand, die dicht bij hem ware geweest, had hem kunnen hooren fluisteren: "Patria." Bossuet lachte nog, toen Courfeyrac riep: "Iets nieuws!" En met de stem eens deurwachters, die iemand aankondigt, voegde hij er bij: "Ik heet achtponder."
En toen moest die van André de danse du ventre voor hem dansen, hij wist dat ze die kende. André gaf bevelen, hij commandeerde wat er gespeeld moest worden. En de oude, verloopen kerel, die met den pianist had zitten fluisteren, begon te schreeuwen en te kwijlen van genot toen hij die dans zag. Strak-idiotig tuurde hij er naar, uit zijn fletse oogen, rood-ontstoken.
Zij sprak met hare stem van zachten klank, een beetje dof en gedempt, als een overwaasd fluisteren; zij sprak hem nog eens over Christie, over zijn petekind, Dolf, vroeg toen naar hare zuster, Amélie. We maken het goed, dank je; je mag wel eens naar ons vragen, we zien je bijna nooit, antwoordde hij. Ik ga zoo weinig uit, verontschuldigde zij zich.
Plotseling uit een dier paleizen, de treden der trappen af, ontrolde zich een stoet en het volk drong samen om te zien. Op een draagbedde droegen zwarte slaven een glimlachende hetære aan. Ik sprong uit den wagen... Heer! riep Davus. In aller goden heiligen naam! Verdwijn weêr niet voor mijn oogen, omdat ge een schoone vrouw ziet! Ik zag toe.... Om mij hoorde ik fluisteren: Meroë! Meroë!
Vier groote waskaarsen branden achter de trossen rozenkransen. De twee vrouwen drukken elkaar de hand. "Hij leeft, hij leeft," fluisteren zij. "Ge moogt hem niets zeggen van hetgeen het beeld u bevolen heeft," zegt donna Micaela. Voor den winkel omhelzen zij elkaar en gaan elk naar haar huis. Na een tijdje verschijnt Gaetano op de winkeltrap.
»De brand is niet van binnen in het huis aangekomen," gaat hij nadrukkelijk voort, terwijl zijn blikken vorschend gaan over den groep daar voor hem. »De brand is van buiten ontstaan," zegt hij met groote zekerheid; »bij het achterhuis. Er is een misdaad in het spel!" Hij wacht even. Twee, drie Kaffers staan met elkander te fluisteren. »Zeg jij het," zegt de ander. »Doe jij het," zegt de ander.
"Moeder, lieve Moeder!" hoort Bertha het fluisteren, "ach, laat mij weer bij u komen; ik verlang zoo naar u." Opnieuw springen Bertha de tranen in de oogen, en zich over het knaapje buigende, kust zij het zacht op de fluisterende lipjes. "Arm kind," mompelt zij, "heen, ik zal geen kwaad met kwaad vergelden. Wat uw vader ook doen moge, ik zal u ongedeerd teruggeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek