Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Neen, niet gevangen geven, dat deed een man als Tromp niet, dat wilden mannen als Huib Maerlant en Gerrit Leinsz. niet. De laatste had immers nog eene brandende lont en beneden was nog buskruit! "Jae, jae, Jan Evertsen komt Goede Vaer 'elpen! toe mer joengers, saobelt ze neer, slaet ze dood!
"Dat is ook het geval niet," zegt Bentinck: "maar de Heer Evertsen zal evenmin het bevel voeren over de onderneming." "Niet?" roept Witsen: "ik hoop toch niet, dat men de fout begaan zal, die den Staat eenmaal zoo duur kwam te staan, van het opperbevel der vloot toe te vertrouwen aan een Generaal der Landmacht?"
Kerel, je zult nog zoo dik worden, dat je niet meer door de Rammekenspoort kunt! Sinds lang niet in Vlissingen geweest?" "Neen, Evertsen, neen, ik heb nu te Amsterdam mijne huisgoden: "Zeven kind'ren en een wijf Zijn een aardig tijdverdrijf!" "Zoo, De Ruyter, heb-je zeven kinderen?" vroeg Tromp. "Wel neen, Ammiraal, dat is zoo maar bij manier van spreken!" Thans kwam Pieter Florisz. aan boord.
"En," vraagt Witsen, "heeft de Heer Evertsen, behalve die officiëele instructie, waar UEd. van spreekt, geen geheimen lastbrief ontvangen omtrent de ware bestemming van de vloot?"
"En," vervolgde Huib, "als je je plicht doet en toont dat je nog wat meer kan dan een schaftbak leeg maken, dan mag hij je eens uitschelden voor al wat leelijk is, als hij een uur later bij je komt, dan is hij alles weer vergeten!" "Ei, Huib, dat zou 'k maar zachtkens zeggen! Is hij dan van onzen "Goeden Vaêr Tromp" zulk een excellent vriend? En van den Zeeuwschen Ammiraal Jan Evertsen?"
Met een vriendelijken hoofdknik beantwoordde Evertsen het gejuich. "Het volk dankt je voor je kostelijk gedrag, Evertsen! Het dankt u omdat ge ons leven gered hebt, en ik voeg mijn dank bij den hunnen!" "Geen dank, Ammiraal! Ik deed mijne verschuldigde plicht. Gij zoudt hetzelfde gedaan hebben zoo ik in nood had gezeten! Dag, De Ruyter!
Het scheen wel, dat daar bij Duins suiker met potlepels en goud met emmers te scheppen was. Waar je kwam, ging of stond, daar hoorde je niets dan van Tromp, De With, Banckers, Evertsen, Duins, Engeland en Spanje praten. Jongens, ik ben blij, dat ik dien tijd beleefd heb! Wat gaf ik er toen om, dat ik maar matroos was!
"Dat weet de Hemel! Als die landkrabben hem maar geene kool gestoofd hebben!" "Hoe bedoel-je dat?" "Wel, dat ze hem de schuld geven van alles wat er in den laatsten tijd gebeurd is! Als er overwonnen wordt dan is hij, die overwonnen heeft, de beste; maar als er verliezen geleden worden, dan en is er geen slechter dan hij. Maar stil, daar komt Jonge Kees van den Vice-Ammiraal Jan Evertsen terug.
Het vroeger Latijnsche grafschrift werd bij de verplaatsing door het volgende Nederlandsche vervangen: TER EEUWIGE NAGEDACHTENIS VAN DE ONSTERFELIJKE ZEEHELDEN DE GEBROEDERS JOHAN EN CORNELIS EVERTSEN LUITENANT-ADMIRALEN VAN ZEELAND BEIDEN STRIJDENDE VOOR HET VADERLAND GESNEUVELD IN DEN JARE MDCLXXVI.
De bodems van Sangher, Schutter, een Evertsen en een Banckers dreigen te zinken; maar zij houden stand, ze willen niet wijken: "Het is schoon voor het Vaderland te sterven al is het niet te midden der overwinning!" denken ze!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek