Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Het was tien eeuwen geleden, dat de Magyaren onder Arpad het land vermeesterden. Bij het verlaten van Boeda-Pesth voert de trein ons door de vruchtbare vlakten van Hongarije, tusschen velden van blonde maïs, die eindeloos ver zich uitstrekken.
De wet van het zelfbehoud is eene tirannieke meesteres, en wie niet heerscht wordt gebruikt; daar is geen bidden voor. Ons leven bestaat in een eindeloos streven naar herstel van evenwigt op allerlei gebied. Gijlieden van de sombere fakulteit predikt aan de menschen dat zij behagen moeten leeren vinden in het doen van hunnen pligt. Voor mij en volgens mij is dat een omweg.
Maar door de opening van de hut, die eindeloos scheen, voor haar uit, zweefden alle kleuren en geuren, al het bloeyen en wasemen van den heelen tuin met boomen, bloemen, lucht en aarde, met zijn geschitter en geglans, zijn doffe en blinkende gedeelten, zijn jubelen, zijn beweging, zijn warmte, zijn sidderingen, zijn liederen, op haar toe en omwemelde haar gezicht.
De priester kon van zijn ziekbed dezen brandenden krater zien, waaruit met donderend geraas duizend verblindende vuurstralen opstegen. "Hoe schoon is dit," zeide hij, "en hoe eindeloos is Gods macht, zelfs in zijne verschrikkelijkste openbaringen."
Maar de ziekte uws ooms is eene gansch bijzondere, eene uiterst gevaarlijke, die vroeger niet bestond en eigen is aan onze eeuw van twijfel en ongeloovigheid. Kon men door eene valsche wetenschap de noodzakelijkheid der hoop op een toekomstig leven geheel uit het hart der menschen rukken, het ware zeker een eindeloos ongeluk; maar de ziekte, waaraan uw oom nu lijdt, zou niet bestaan."
Noah Claypole wordt door Fagin voor een geheime zending gebruikt. De oude man was den volgenden morgen bijtijds op en wachtte ongeduldig op de komst van zijn nieuwen leerling; eindelijk, na een wachttijd, die eindeloos scheen, verscheen hij en viel met woede op het ontbijt aan. »Bolter,« zeide Fagin, trok een stoel bij de tafel en ging tegenover Morris Bolter zitten.
Langzamerhand deinst en wijkt de stad, al laat ze u niet geheel los, en al strekt zij hare armen verre, verre naar het oosten uit. Maar toch, niet zij is het, die in de eerste plaats onze aandacht vergt: het is de heerlijke watervlakte, die zich voor onze blikken eindeloos verlengt en wier zoomen steeds verder van elkander wijken.
Ieder gewest heeft zijn eigenaardige sagen; niet het minst het land van de zee en van de duinen, het land van de wouden, wildernissen en waranden, het land van de eindeloos vele poelen, van de burchten, ridders en minstreelen: O Kenmerland! o Kenmerland! O land van meiren en van wouden! O land, door 't forsche woord bezield!
De huid word in het begin zoo rood als scharlaken, het geen veroorzaakt word door een eindeloos getal puisjes, wier onbegrypelyke jeukte overal verdubbeld, waar de omloop van het bloed word te rug gehouden. Allen de geenen, die nieuwlings uit Europa gekomen zyn, worden door deeze pest besmet.
De woestijn was de kamer, waar mijn moeder mij baarde, de Sfinx waakte over mijn kinderspel, de maan is mijn nachtlamp en het starbezaaide firmament is het koepeldak van mijn eindeloos pavillioen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek