Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
De priester kon van zijn ziekbed dezen brandenden krater zien, waaruit met donderend geraas duizend verblindende vuurstralen opstegen. "Hoe schoon is dit," zeide hij, "en hoe eindeloos is Gods macht, zelfs in zijne verschrikkelijkste openbaringen."
Angstverwekkende vuurstralen verlichtten den noordelijken gezichteinder, alsof de zon in die richting bloedrood ware ondergegaan. Soms joeg de wind met een zwarten rook, een heeten luchtstroom naar den kant van het heerenhuis. Geweldige knallen, afkomstig van het brandende droge hout, dat in de timmerwerven en in de houtstapelplaatsen van de plantage opgehoopt lag, werden vernomen.
Michel Ardan putte zijn geheelen voorraad van beelden en vergelijkingen uit om het te roemen. In zijn oog was de Tycho een gloeiend brandpunt van licht en gloed, een krater, niets dan vuurstralen brakende, de naaf van een schitterend rad, een onmetelijk oog dat vlammen schoot, een glorie om het hoofd van Pluto.
Het was een gewelf, een onmetelijke koepeldom van nevel, met de zuil, die te rusten scheen op den berg, in het midden, en met zijne fundamenten rondom op de wateren. Nu en dan schoten er vreeselijke vuurstralen uit den bergkrater, die de dampzuil deden gloeien, en gansch den dom van nevel in het rond verlichtten.
Ik doe als mijn roeiers en ontbijt met bananen en koekjes van arengsuiker, die ik had meegenomen. Daarna gingen we weer op reis. Het was twaalf uur gepasseerd, en de zon in het zenith zond vuurstralen op ons af.
Cossar wist wel hoe hij een vuurtje moest stoken! Een groote rookkolom waaruit bloedroode tongen en uitschietende vuurstralen te voorschijn kwamen, schoot op ten hemel. Het was alsof er een ontzaglijke reus plotseling opstond, zich uitrekte en op eens zijn reuzenarmen over den hemel uitspreidde. Het dompelde hen weder in het duister en verbleekte geheel den gloed der zon die er achter opging.
Men stelle zich dit bouquet voor, niet verticaal, maar horizontaal, met een kogel of kartets aan de punt van elk zijner vuurstralen en met zijn dondertrossen den dood verspreidende. Daaronder was de barricade. Aan beide zijden was dezelfde stoutmoedigheid. De dapperheid was er schier barbaarsch en ging gepaard met een soort van heldhaftige wreedheid, welke met de opoffering van zich zelve begon.
Men ruikt een flauwen roet- en muskusgeur, als de wind geen reukjes van gedroogde of bedorven visschen u toezendt. En van den diepblauwen hemel, uit de diepten van een apotheose van schitterende klaarheid, valt als een stroom van vuurstralen neer, die bestemd schijnen alles te braden, wat leven heeft op dit hoekje gronds.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek