Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Hij voelde wel dat Jansen eigenlijk meer verteld had dan-i zich veroorloofde te weten. Of wist hij meer?
In-eens begreep hij zelf niet waardoor hij eigenlijk zoo landerig was geworden; hij begon weer opgewekt te praten met dat dol danslustige, echt jong-vroolijke kostschoolmeisje. Na den dans bleef hij nog wat bij haar zitten, haar levendig al-maar-door gebabbel aanmoedigend met een uitroepje of een paar plagende woorden, zich bewuivend met haar waaier.
"Dat is nu vijf jaar geleden; ik was toen net een-en-twintig geweest. Er is sprake van, dat m'n vader me hier 's zal komen opzoeken. Maar ik hoop eigenlijk, dat het niet gebeuren zal. We zijn nu nog veel meer van elkaar vervreemd.
Eigenlijk heeft mijn vriend Van Dijk het een en ander met UEd. te overleggen. Wat mij betreft, ik ben uw dienaar tot hedenavond: dan hoop ik u weder te zien." "Met uw verlof," hernam de jongeling: "hedenavond was het mijn voornemen, om...."
De man had het in zijn macht om ons geheel te ruïneeren, en nu is hij voorgoed heen. Als gij den man zoo goed hadt gekend als ik, zoudt ge denken dat wij er nog gelukkig van zijn afgekomen." "Is hij dan zoo hardvochtig?" "Wel, hij is eigenlijk niet barbaarsch, maar een man zonder gevoel een man, die om niets dan handel en voordeel denkt, zoo koud en onbarmhartig als de dood en het graf.
Deze week was er nog een extra aantrekkingspunt: er was een oorlogstentoonstelling, en natuurlijk wilde iedereen wel eens zien, hoe nu eigenlijk hun dierbaren doodgeschoten werden en met welk soort wapenen.
Gauw glunderde ze weer, en gebruik makend van Louis' willige stemming maakte ze allerlei plannetjes voor aardige diners, en gezellige avondjes, praatte met vóórpret over dien comedie-gang, van-avond.... Het was Louis volstrekt niet onaangenaam dat zijn broer weg ging. Paul was een goeie vent, maar wat had je nu eigenlijk aan hem.... En hij had zich gisteren-avond feitelijk onmogelijk gemaakt.
Dominee Malthus dacht aan iets, dat hem eigenlijk geen enkel uur uit de gedachten bleef, maar dat thans met eene ongewone levendigheid zich opdrong aan zijne herinnering.
„Ik weet wel, Dokter, dat wat u aan mij heeft gedaan eigenlijk niet met geld te honoreeren is, maar toch zou ik gaarne willen weten wat ik u schuldig ben....” antwoordde de Freiherr. „Honorarium, Overste? Volstrekt niet.
"Zie je juffrouw, 't is eigenlijk buiten mijn schuld," antwoordde Geurt: "want mishandeld heb ik hem niet, maar zie je, de warmte! Is er dan niemand die me kan helpen eer ie kapot gaat?" "Kapot!" herhaalde mevrouw: "Spreek je van een beest of van een voorwerp." "Och ja, van Hans, juffrouw!" hernam Geurt haastig: "Maar heb je dan geen mansvolk hier, en kun je geen drank geven?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek