Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Aaij was bij het laatst gesprokene een aandachtig toehoorder geweest, en toen hij den vreemdeling zijn slaapvertrek zag binnentreden, nam hij het edelaardig besluit, om den zwakken reiziger zijn verderen tocht te verlichten, door hem van dat kostbare vrachtje te ontlasten. Ook hij begaf zich weldra naar zijn slaapplaats.
Zijn uur kwam het uur dat maar eenmaal komt; zijne ster rees aan den horizon die ster, die zoo dikwijls vruchteloos opgaat, om naderhand slechts de herinnering van een droom te zijn; en voor hem ging zij vruchteloos op. Om onverbloemd te spreken, hij zag in een der Noordelijke staten een schoon en edelaardig meisje, won hare liefde en zij werden verloofd.
Hij had nooit bedacht, dat een vluchteling eene ongelukkige moeder kon zijn, of een weerloos kind, gelijk dat, hetwelk nu het welbekende mutsje van zijnen verloren lieveling droeg; en daar nu onze arme senator niet van steen of ijzer was, daar hij een mensch was, en dat wel een recht edelaardig mensch, bevond hij zich, gelijk iedereen zien moet, met zijn patriotisme ellendig in het nauw.
Pompejus schonk vergiffenis aan de Mamertijnen, op wie hij zeer gebeten was, en zulks alleen uit eerbied voor de grootmoedigheid van hun stadgenoot Zeno, die de algemeene schuld voor zijne rekening wilde nemen en ootmoedig gebeden had, de straf voor allen te dragen; terwijl de gastheer van Sylla, die in de stad Perusium een dergelijk edelaardig deugdbetoon had gegeven, er niets bij won, noch voor zich, noch voor de overigen.
Een korten tijd zat hij diep in gedachten, nadat Elinor had opgehouden te spreken; en eindelijk zeide hij, met merkbare inspanning: "Kolonel Brandon schijnt een zeer edelaardig en achtenswaardig mensch. Ik heb hem altoos als zoodanig hooren roemen, en ik weet, dat je broer hem zeer hoog stelt. Hij is ongetwijfeld een verstandig man, en hij heeft bijzonder aangename manieren."
Daar lag een knaapje, ellendig gekleed, met het hoofdje rustende op den kleinen arm, en dien arm gekromd op den scherpen rand van een lage stoep. Wat waren zijn wangen koud! Was hij dood? Neen, zijn ademhaling ging vrij geregeld. Maar wat te doen met dat kind! Hem meenemen!? Waarachtig! Zoo'n arme drommel! Ha! dat was een goed besluit; het moet wel voortkomen uit een onbevangen edelaardig gemoed.
Toch was het, naar mijn meening, bij uitstek voorzichtig zoowel als edelaardig, want gesteld dat deze lieden getracht hadden mij in mijn slaap met hun speren en pijlen te dooden, dan zou ik zeker door het eerste gevoel van pijn ontwaakt zijn, wat mijn woede en kracht zóó had kunnen opwekken, dat ik de koorden, waarmee ik gebonden was, gebroken en hun, die mij niet weêrstaan konden, stellig geen genade geschonken had.
Hoewel zulke edelaardige naturen hier uitzonderingen zijn, komen zij toch veelvuldiger voor dan men zou vermoeden. Meer naar het Westen, tusschen Pelou en Kinderantz, plaatsen, waar ik op mijn tocht langs het meer was voorbijgekomen, woonde een oude beg, Hussein Agha, van Garchikân, die eveneens den grootsten lof verdiende, wegens zijn edelaardig en rechtschapen karakter.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek