Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Nu zie ik, dat zij mijne en hare leest Hem vergelijken deed; zij liet hem zien, Hoe lang, hoe rank, hoe schraal zij was, en wist Hem in te pakken met haar lang figuur! En zijt gij groot geworden in zijn gunst, Omdat ik zulk een dwerg ben, nietig klein? Hoe klein ben ik, gij bonte boonenstaak? Hoe klein ben ik? zoo klein toch niet, dat ik Uw oogen met mijn nagels niet bereik!
Een tweede lied van Hagar riep een tweeden geest te voorschijn, geen liefelijken, want bons, daar sprong een leelijke dwerg het tooneel op, stootte een antwoord uit en wierp Hugo een donker fleschje toe, waarna hij met een honend gelach verdween. Hugo kweelde zijn dankbetuigingen, stak de drankjes in zijn laarzen en ging somber heen.
't Was, alsof ze aldoor had verwacht, dat ze iets bizonders zou beleven, terwijl ze daar in den maneschijn buiten haar oude huis liep. "Eigenlijk was ik van plan hier den heelen nacht op 't landgoed te blijven," zei de dwerg. "Als u me maar een veilige slaapplaats wilt wijzen, zou ik liever niet vóór 't aanbreken van den dag naar 't bosch terug willen." "Moet ik je een slaapplaats wijzen?
Na verloop van drie dagen hoopte hij aan het hof terug te keeren, tot zoolang verzocht hij Ginevra, hem bij den koning te willen verontschuldigen. Gaarne stond de vorstin hem zijn verzoek toe; ook zij gevoelde zich diep gekrenkt door de handelwijze van den dwerg en de gedachte, dat hem daarvoor eene gerechte straf zou worden toegediend, kon haar dus niet anders dan aangenaam zijn.
Een ander maal heeft een dwerg meel tussen de bedden gestrooid; de koning, Isolde en Tristan slapen n.l. in hetzelfde vertrek en er wordt vermoed dat Tristan 's morgens het bed van Isolde bezoekt wanneer de koning vroeg opgestaan en uitgegaan is. Maar de gelieven hebben dat meel gezien en met een enorme sprong weet Tristan direkt uit zijn bed in dat van Isolde te komen.
Deugniet antwoordde niet, maar vloog, zoo gauw de dwerg hem op den grond zette, naar zijn moeder, om zijn gezicht, stampvoetend, in den schoot van haar japon te verbergen. "Dat kind doet graag zijn eigen zin," zei de fee. "Welaan, ik zal hem bij mijn vertrek een gave schenken, waarmee hij wel zeer ingenomen zal wezen: Ik ontsla hem voor immer, van wat hem zal mishagen.
De gekozene die zou gaan, was Loki die geen tijd liet verloren gaan om naar den waterval waar de dwerg Andvari woonde te vertrekken, opdat hij de daar opgestapelde schatten zou verkrijgen.
Want zijn ziel bezit een parel, de onschuld; en paarlen worden niet opgelost in slijk. Zoolang de mensch kind is, wil God dat hij onschuldig zij. Zoo men aan de groote stad vroeg: wie is dat? zou zij antwoorden: 't Is mijn kind. De straatjongen van Parijs is de dwerg der reuzin.
Ben je dan hier niet thuis?" "Ik begrijp wel, dat u denkt, dat ik een van 't kleine volkje ben," zei nu de dwerg, "maar ik ben een mensch, zoo goed als u, al ben ik in een kabouter veranderd." "Dat is het wonderlijkste, wat ik ooit heb gehoord. Zou je me niet willen vertellen, hoe 't je zoo slecht is gegaan?"
Frankrijk vervalt soms tot het materialisme en op zekere oogenblikken hebben de ideeën, welke dit verheven brein vervullen, niets meer wat aan de Fransche grootheid herinnert, en zijn ze gelijk aan die van een bewoner van Missouri of Zuid-Carolina. Wat is daartegen te doen? De reus speelt dan de rol van den dwerg; het onmetelijke Frankrijk heeft de gril van klein te willen zijn. Dit is alles.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek