Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
En een straal van troost en genade dreef de ontijdige overdenking weg. Ik wendde mijne stappen naar den tempel des Heeren; want verkwikking vroeg mijne ziel. Mijne voeten liepen dwalend over het wentelende kerkhofpad. En ik bevond mij op de half doorsletene knielbank van het beenderhuisje.
Anderen staan stil, draaien wat heen en weer, loopen rond en staan weer stil, zwijgend met onbeslisten blik en dwalend oog, alsof ze er niet heel zeker van waren, dat zij den vasten grond betreden. Verlangt u boter? Wij wenschen boter. Hebt u kaas? Wij hebben kaas; zie, hoe zacht ze is.
Uit moerassige, lage terreindeelen met struiken en heide, hier en daar met eenig riet en andere moerasplanten begroeid, plekken, waar het water samenloopt en door de onderliggende dichte leemlaag niet in den bodem kan wegzinken, ziet men dergelijke beekjes te voorschijn komen, eenzaam door de heide dwalend, schier zonder groenen oeverzoom, of deze slechts tot een smalle strook beperkt.
Dwalend en flauw blikte hij op degenen die hem kwamen verlossen; zijn zwakke wimpers hadden geen kracht meer om de verduisterde oogappels voor het gloeiend zonnelicht te behoeden. Jan Borluut herkende de ongelukkige Adolf van Nieuwland. In allerhaast deed men de riemen van zijn harnas los; men hief zijn hoofd uit het slijk, en bevochtigde zijn lippen met verkwikkend water.
Mevrouw Van Valburg zond hare oogen dwalend rond het vertrek, en scheen hare herinneringen bijeen te rapen; hare twee kinderen bij zich ziende, sprak zij tot de jonge vrouw met altijd groeiende kracht: "Carolina, ik was plichtig aan wreedheid en onrechtvaardigheid jegens u. Uwe woorden zijn als eene voorzegging geweest; gij ziet het, ik ben rampzalig en verlaten.
Na wat dwalend gezigzag ging de weg recht en bijna juist oostwaarts naar den Lovcen, den rotsachtigen berg die zich aan dezen kant boven Montenegro verheft. Spoedig verdwenen nu de reeds gewoon geworden zwart en gele palen, om plaats te maken voor een paal, die met een romeinsche I was geteekend.
Het donkere gevaarte opent eensklaps zijnen zwangeren schoot.... Eén onmeetbare donder rolt zijne vreeselijke galmen heen en weer over het sidderend Europa. Welke onbegrijpelijke razernij heeft het dwalend menschdom aangegrepen?
Nauwelijks hoorden we, dwalend door de straat, de sympathieke stem roepen van Warme, lekkere perehiet-ie-iet, of wij rijmden en riepen in denzelfden toon: Ik lust ze wel, maar ik krijg ze nie-ie-iet. En geregeld werd haar geroep, nu uit deze dan uit gene richting, door die echo gevolgd. Soms zelfs kwamen ze uit verschillende richtingen te gelijk. Waarom deden we dat toch?
Daar op eens begint de klok van de oude metropool, overblijfsel van de grieksche stad, die ook al vervallen is, nadat ze gebouwd was op het oudere puin van het kasteel onzer voorvaderen, te klinken; een priester treedt uit het aartsbisschoppelijk paleis en achter hem verdwijnen eenige vrouwen in de kerk, gelijkende op groote, zwarte vogels, dwalend tusschen de graven.
Zij keek nu eens vóór haar dan weer rechts of links en scheen met het dwalend oog een horizon te zoeken, die zij niet kon ontdekken. Eensklaps bemerkte miss Campbell want zij was die zeker iemand hare ooms.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek