United States or Christmas Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


Désiré vloog als een dolleman door het hooi, hapte er in, wierp het met zijn kop omhoog, kroop er onder, zoodat zijn krulharen en zijn staart er soms onder zaten. En als de wagens naar huis gingen, zaten de kinderen en de hond er boven op. Gingen ze verre wandelingen maken met grootvader en vader, dan ging Désiré ook mee.

't Is een prachtbeest en een best dier ook. Hij kan bij ons eens goed genieten. Kom, nu maar gauw in den tentwagen. Hij kan wel naast je op den bok zitten. Dan gaan we gauw kijken, of grootmoeder de pannekoeken al klaar heeft." Ook door grootmoeder werd Désiré hartelijk ontvangen.

Zij lagen op uitspringende punten van den rand der hoogste lavaklip, en geleken, ofschoon op kleinere schaal, op die bij Port Desiré. Kapitein Fitz-Roy besloot de booten niet hooger op te brengen. De rivier had een kronkelenden loop met zeer snelle strooming, terwijl het aanzien der streek ons niet in verzoeking bracht om verder te gaan.

Waarschijnlijk is dit het geval met het water, dat in het havenhoofd van Port Desiré vloeit, alsmede met de Rio Chupat, op welker oevers de officieren, die met de opmeting belast waren, groote hoeveelheden van zeer poreuze slakken of scoriae gevonden hebben.

Désiré legde zijn grooten kop in den schoot van zus, en zij duwde hem niet weg, maar streek met haar handjes liefkoozend over zijn hals. Zoo zaten ze stil en het duurde niet lang of zusjes hoofd, viel op zij en steunend op den kop van den hond, viel het kleine kind in slaap. In de bedstee werd het ook stil. Tony was eveneens in slaap gevallen.

Spoedig stonden ze aan den oever. Tony wierp nu een tak in het water en riep: "Désiré pak ze." Désiré bedacht zich niet en met aandacht keken de kinderen toe, hoe de hond heenzwom en met den stok in den bek terugkeerde. Wat lachte zus om het afschudden van de druppels. "Kijk," zei ze, "nu moet je daar verder op eens gaan.

Zij liep op hem toe en terwijl zus zich over hem heenboog, fluisterde zij: "Lieve goede Désiré, jij hebt hem er uitgehaald," en ze nam zijn kop in haar armen. Zoo vonden vader en moeder hunne kinderen terug. Zus sprong dadelijk op en vloog schreiend op hen toe. "We konden het niet helpen! maar Désiré heeft hem er uitgehaald," riep ze en vertelde aan één stuk, wat er was gebeurd.

Daar was hij er bijna. Het hoofd van Tony zonk lager. "Toe dan, goeie hond, toe lieve Désiré, toe dan." "O lieve Heer, laat hem niet verdrinken," bad ze; boog verder voorover en greep een stuk van Tony's blouse. Ze trok en trok zoo hard ze kon. De hond spande zich nogmaals in, lichtte den kop wat hooger op en zette de voorpooten op den oeverrand.

Soms wilde ze niet meer met Tony uit, omdat hij Désiré meenam en al schreide ze dan ook niet, toch vond ze het naar, dat hij liever met den hond uitging en haar thuis liet. Hij deed het, omdat moeder niet wilde, dat ze altijd haar zin kreeg, maar het hinderde hem altijd. 't Was een warme zomerdag. Alle deuren en vensters van het huis stonden open, zooals ze buiten zoo dikwijls doen.

"Ja maar ik ben een klein meisje," zei de wijsneus. "Nou vooruit," zei Tony, die graag een held was in zusjes oogen. Voorzichtig sprong hij van den eenen steen op den anderen en kwam zoo een aardig eindje naar voren. Désiré stond aan den kant en blafte jankend. Zus klapte in haar handen van pleizier: "Gooi nou!" riep ze.