United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ontzet deinsden zij terug en smeekten om erbarming, zelfs oude soldaten vreesden dezen dood. Anderen wierpen zich snel op de pieken, om er een kort einde aan te maken. "Men brenge haar over naar de Abbaye!" luidt het vonnis. Zij wil haar kleeding een weinig verschikken, want zij lag juist te bed, toen zij werd opgeroepen. "Niet noodig. Gij behoeft niet ver te gaan!" voegt men haar spottend toe.

Toen Arthur zich dien dag in het gevecht waagde en het zwaard Excalibur uit de scheede trok, werden zijne vijanden verblind door den schitterenden glans van het staal; ontzet deinsden zij achteruit en toen Arthur het wapen met krachtigen zwaai door de lucht bewoog, duurde het niet lang, of zij namen in wanorde de vlucht.

Maar toen de vijand naderde en het vuur uit zijne groote kanonnen opende, toen verlieten deze kinderen der wouden hunne gelederen en sloegen op de vlucht. Hoe dapper en onverschrokken ook in het gevecht, is de Indiaan niet bestand tegen de beproevingen van een geregelden krijg. Zij stormden onbevreesd voorwaarts: maar door geweer- en geschutvuur ontvangen, deinsden zij verbijsterd terug.

IJlings stak hij eene kaars aan, greep uit eene kast meer instinctmatig dan met bewustheid een ouden maskerade-degen, haastte zich naar beneden, rukte de deur open, en stond op den drempel. Zijn plotseling opdagen werkte op de worstelenden als een tooverslag: zij lieten elkander los, en deinsden hijgende achterwaarts. Licht verklaarbaar.

Ik heb hem gekend. Hij heette vader Mabeuf. Ik weet niet, hoe 't heden met hem was. Hij was altijd een eenvoudige sukkel. Bezie zijn hoofd eens." "Het hoofd van een ouden sukkel en het hart van Brutus," antwoordde Enjolras. Met verheffing van stem vervolgde hij: "Burgers! Dit is een voorbeeld, 't welk de ouden den jongeren geven. Wij aarzelden, hij kwam! wij deinsden terug, hij trad vooruit!

Degene, die het bier in Geeraarts aangezicht gesmeten had, raapte den Stooter van den grond, en, hem bezien hebbende, wierp hij hem met afschrik op eene tafel. "Ziet, ziet, er is bloed aan den Stooter," riep hij, "menschenbloed!" Al zijne makkers drongen rondom de tafel, en deinsden van schrik weder achteruit, alsof zij het lijk gezien hadden, waarvan zij dit bloed waanden voort te komen.

Maar eensklaps, en in weerwil der wachten, kwam er een onstuimige golving onder het volk. Door een onweerstaanbare drukking bewogen, deinsden enigen tegen de muur der huizen, anderen werden vooruitgestoten, en een jongeling met blote armen drong door de menigte tot op de markt; zijn aangezicht droeg de kentekens der diepste ontroering, der hevigste woede en der zorgelijkste vrees.

Zij had haar shawl afgeworpen, maar haar hoed opgehouden; haar man, achter haar gehurkt, was schier onzichtbaar onder den gevallen shawl, en zij dekte hem met haar lichaam, terwijl zij met beide handen den straatsteen boven haar hoofd hief, als een reuzin die een rotsklomp wil slingeren. "Neemt u in acht!" riep zij. Allen deinsden naar de gang.

De goden hoorden de beslissing met teleurstelling, en allen deinsden terug, behalve Tyr, die, ziende dat de anderen niet durfden ingaan op deze voorwaarde, moedig aanstapte en zijn hand tusschen de kaken van het monster hield.

De Duitschers, ontsteld door het gevangennemen van hun Commandant, deinsden af, maar spoedig kwamen zij terug met het stellige voornemen, hun hoofdman te verlossen. Het kasteel was nu een puinhoop geworden. De torens waren ingestort, en van de gekanteelde muren was geen spoor meer overgebleven.