United States or Japan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als Pallieter wakker werd was de honingpot omverre gevallen, en was de zon gulden aan 't zinken in een zilveren wolkenstreep. Fransoo werd omtrent met hem wakker en zei geeuwend: "Dad hee me deugd gedaan." Er wierd gelachen om den pot, waar meer dan de helft was uitgevloeid, en daarna gezwegen om den schoonen avond-dag.
Dit dâd, dat gewoonlijk in het Saksisch dôd wordt geschreven, is stellig ons dood, en sisas is de nominatief meervoud van sisu. Maar wat beteekent sisu? J. Grim vermoedt kuil, graf. Anderen verklaren het door treurzang. Er bestaat in het oud-Hoogduitsch een woord sisesang, dat ook de beteekenis heeft van treurzang, doodenzang.
Twyia thritich dêga nêi måm hira dâd heth mån Adelbrost min brother vrslêjen fonden vppa wårf, sin hawed split ånd sina lithne ût ên hrêten. Min tât thêr siak lêide is fon skrik vrsturven. Thâ is Apol min jungere brother fon hyr nêi thêre westsyde fon Skênlând fâren. Thêr heth er en burch ebuwad, Lindasburch hêten, vmbe dâna to wrekana vs lêth. Wr.alda heth-im thêr to fêlo jêra lênad.
Min êthla håvon in åfter thit bok skrêven. Thit wil ik boppa ella dva, vmbe thåt er in min stât nên burch ovir is, hwêrin tha bêrtnesa vp skrêven wrde lik to fâra. Min nôme is Konerêd, min tât-his nôme was Frêthorik, min mem his nôme Wiljow. After tât his dâd ben ik to sina folgar kêren, ånd tha-k fiftich jêr tålde kâs men mij to vrste grêvetmån.
Hja moston herda thinga hêra, vmb-im kwit to werthane javon hja him vrflod fon kestlika stênum; men hja ne thvradon him navt avbêr bikânnâ as hjara åjne blod. Mith drovenese in vrdelven overa falxe skôm sinra aldrum gvng-er ommedwâla. Al forth fârande mête hi en Fryas stjurar thêr as slâv thjanade, fon tham lêrd-i vsa sêd ånd plêgum. Hi kâpade him fry, ånd to ther dâd send hja frjunda bilêwen.
Mor het gedacht en 't verlange oem overal en nieverans te wonen is in mijn bloed geslage. 'k Moet weg. Dad is in mij opgekome med in September, as 'k trijwde, ooievaars hiel hoeg in de loecht zien weg te trekken." "Nor waar gade?" vroeg de Pastoor. "Dat weet 'k nog ni, 't is iender waar," zei Pallieter. "Ge zult er veul genot van hemme," zei de pastoor. "Was ik zoo oud ni, 'k ging mee!"
"Ziedis hoe schoen!" riep ze, "het sniewt!" en zij draaide den bol om, schudde er mee en daar vielen en wemelden in den bol allemaal kleine, witte zemeltjes, rond het beeldje. "Dad snie is zagemeel!" zei Pallieter. "Ni schampe!" dreeg Charlot, "of 'k steek alles weg! En ziedis mijnhier Fransoe," lachte Charlot, "ziedis Bruur!" en zij haalde uit een kartonnen doos, een schel-koperen tuig.