Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Misschien wel zoo'n beste keezer niet maar een mensch moet wat wagen, in de koeien zit hij ook niet! 't Kan goed en kwalijk uitvallen; da's aventuur."
"Precies," geeuwde hij: "zoo heeft ook eens Jan van Schaffelaar gelegen belegerd door Perrol met de rooie hand. Da's 't pr
Hij hoorde nog: Da's wel .... da's wel .... ik had zoo'n redelooze bangheid alweer .... Dek u goed dicht, beste jongen. En de deur schoof stillekens toe. Op een middag van Maart, na een ritje in het Terkamerbosch, stond Rupert Sörge in zijne toiletkamer, alleen.
Ze ging naar de keuken, kwam terug met water, soda, zeep en een borstel. Hen begon geweldig in de alkoof te schrobben. "Hier heb je nog wat." "Mosterd?" "O, Hen, da's prachtig tegen vlekken." "Onzin!" "Gebruik het nou! Toe!" Een kwartier lang boende hij met soda, zeep en mosterd. Hij zweette ervan. "Nou?" "Ja 't is weg." "Zie je nou wel dat 't geen bloed is, dat 't bangmakerij was?"
"Nou, 'k was netuurlijk zonder vrind of maagd, en wat zou 'k me verloftijd verspore, dus die eigeste ochend nam 'k met me loodpot me intree in die Ree van Batavia. 'k Gaan an 'n tafeltje zitte; die waardin kijkt me an, en zeit: da's bloemkool. Wat beteekent na ondergeteekende later vernam dat ie z'n gratificatie nog had, want anders zeit die madam: 't is savoye.
Hewel! kerel! vervolgde zijn neef, ge kunt het schikken volgens uw best oordeel, maar morgen avond er mag zijn wat wil morgen blijft Oomken thuis. Da's kras genoeg, knikte Mijnheer du Bessy, de krabbing van zijne droge keel in een geutje thee neerzwelgend. Ja.... en ik vind kras ook, dat Oomken daarom zoo verwonderd kijkt.
»Da's nog eens de moeite wáárd, hè?" riep Ep, met ingenomenheid zijn eigen woorden naknikkend. »Ja, vriendschap, die borden zijn nog uit den tijd van de Keezen en Prinsmannen! Maar ook onder de Bataafsche Republiek en de regeering van Koning Lodewijk zijn ze niet van hun plaats geweest!
't Is waarlijk zoo gemakkelijk niet om de juiste woorden te kiezen, en verre van "'t bombast" te blijven, indien men telkens door een leelijk gezicht wordt afgeleid, of wel, door een: "Hi hi hi! da's mijn glas," tot den climax wordt aangemoedigd.
"Sem, Cham en Jafet!" "Da's den uitsproak domenei. Krek: Sem, Kam en Joafet." "Heel goed, Jochem, en nou wilde ik graag eens weten wie de vader van Cham was." Jochem ziet nog hooger, en krijgt een klein spinnewebje in 'toog, waarin een onnoozel mugje gesnapt wordt. "De voader van Kam....? De voader.... van.... Kam?"
"Is 't gedáán!", dreigde de vrouw: "...Toe! Toe! Steek uit je poote!... Allo, neem de pot!" Het water inslurpte den emmer met klukkende kletsjes modderig druipsel en dufzoete stank dreef naar de deur. "Da's tèlkes zoo", klaagde de schoenmaker: "tèlkes, tèlkes... 'k Wou da'k verrekte, verrèkte"... Er was grove beest-wanhoop in zijn stem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek