Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 november 2025
Voor het vierde schot had Cyrus Smith de lading wat sterker genomen om te zien, hoe groot de draagkracht in een uiterst geval zou kunnen wezen. Allen weken op zijde, daar er kans was dat het stuk sprong.
"Rotshuis," antwoordde Cyrus Smith, en deze naam werd met een hoezee van alle zijden begroet. De toortsen waren bijna geheel opgebrand, en om terug te keeren moesten zij door de nauwe gang, de bergvlakte bereiken; zij kwamen dus overeen dat zij de werkzaamheden tot inrichting hunner nieuwe woning tot den volgenden dag zouden staken.
Gij hebt u met hart en ziel aan den gemeenschappelijken arbeid gewijd. Ik heb u dikwijls gadegeslagen. Ik heb van u gehouden, ik houd van u!... Uw hand, mijnheer Cyrus!" Cyrus Smith reikte den kapitein zijn hand, die deze hartelijk drukte. "Dat doet mij goed," mompelde hij. Toen hernam de kapitein: "Maar genoeg van mij zelf.
Het was half elf toen Harbert, die hen een eind voor was, tot groote verbazing van Cyrus Smith plotseling uitriep: "De zee!" En eenige oogenblikken later hadden zij den zoom van het bosch bereikt en zagen zij de westelijke kust van het eiland voor zich. Maar welk een verschil was er tusschen deze kust en die waarop het toeval hen geworpen had. Geen rotsen, geen klippen, zelfs geen strand.
Hij wilde haar rijkdom laten zwelgen, evenals Koningin Tomyris, in de ure harer zegepraal, den dooden Cyrus menschenbloed deed zwelgen. Het was een zonderlinge wijze van wraakneming, waar Lady Honoria niets tegen had; maar hoewel zij er niets van gevoelde, had Geoffrey er toch veel heimelijke voldoening van.
Eindelijk vroeg Cyrus Smith op zwakken toon of zij hem niet op het strand gevonden hadden? "Neen," zeide Spilett. "Zijt gij het dan niet, die mij in deze grot gelegd hebt?" "Neen." "Hoever is de grot van de klippen verwijderd?" "Ongeveer een halve mijl," antwoordde Pencroff, "en zoo gij verwonderd zijt, mijnheer Smith, wij zijn niet minder verbaasd u hier te vinden."
Cyrus beloofde hun een hooge soldij en zij stemden er in toe, verder te trekken. Op zekeren dag, juist vóór het aanbreken van den middag, kwam een man in volle vaart naar het leger galoppeeren, die eerst in het Perzisch, en daarna in het Grieksch uitriep: "De Koning komt, de Koning komt, met een groot leger, volkomen ten strijde toegerust."
Cyrus Smith had zijn onderzoek volbracht, klom naar boven, trok de ladder op, bedekte de opening van den put en keerde, in gedachten verzonken, naar de groote zaal van het Rotshuis terug, bij zich zelven mompelende: "Ik heb niets gezien, en toch is er iets!" Het schip wordt getuigd. Een aanval van chilische honden. Jup gewond. Het schip wordt voltooid. Overwinning van Pencroff. De Bonadventure.
Een zucht ontsnapte aan de borst van Cyrus Smith en het scheen zelfs dat hij wilde beproeven eenige woorden te spreken. "Wij zullen hem behouden!" riep de reporter. Nab kreeg bij deze woorden weer eenige hoop. Hij ontkleedde zijn meester om te zien of hij ook ergens gewond was.
"Maar waarom stelt ge daar belang in, Cyrus?" vroeg Gideon Spilett. "Een zeer groot belang zelfs," antwoordde de ingenieur, "want zoo de uitstorting in de rots zelf plaats heeft, moet zich daar een grot bevinden, die men zeer gemakkelijk tot een woonplaats kan inrichten, als men het water afleidt!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek