Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Het verhaal van Cyrus Smith omtrent zijn verkenningstocht. Men haast zich met het schip. Een laatste bezoek aan de kraal. Strijd tusschen vuur en water. Wat van het eiland overbleef. Men besluit het schip van stapel te laten loopen. De nacht van 8 op 9 Maart.
Na een nauwkeurig onderzoek vond Pencroff echter aan het voorhoofd van den eenen, op de borst van den ander, op den schouder van den derde en op den rug van den vierde een klein rood vlekje, een soort van buil waarvan men den oorsprong onmogelijk kon bepalen. "Daar zijn zij getroffen!" zeide Cyrus Smith. "Maar met welk wapen?" vroeg de reporter.
Tallooze verzoekschriften, door de aanzienlijkste Syriërs onderteekend, bestormden Cyrus, of het hem behagen mocht den tempelbouw te doen staken. Nog niet lang geleden ben ik zelf door uwe landslieden, de Samaritanen, dringend aangezocht, de voortzetting van het werk te verhinderen.
Cyrus Smith wilde hem op de proef stellen door hem in een andere omgeving te brengen, bij dien Oceaan, waarop hij vroeger altijd had gestaard en aan den zoom van de bosschen, die hem moesten herinneren aan die, waarin hij zooveel jaren zijn leven had doorgebracht! "Maar," zeide Gideon Spilett, "mogen wij hopen dat hij niet ontvluchten zal, zoodra hij vrij is?"
Bijgevolg kon iemand, die op den top stond den horizon met een straal van minstens vijftig mijlen overzien. Cyrus Smith zou dus waarschijnlijk zonder moeite, de quaestie van "vasteland of eiland" kunnen oplossen, welke hij, niet zonder reden, de gewichtigste van allen oordeelde.
Het was meer dan een sluimerende vulkaan, het was een geheel uitgedoofde. De poging van Cyrus Smith moest slagen. Langzamerhand zagen Harbert en hij, terwijl zij stegen, den krater boven hun hoofd wijder worden. Het gedeelte van den hemel dat zij boven zich zagen werd al grooter en grooter. Bij elken stap, dien Smith en Harbert deden kregen zij nieuwe sterren in het gezicht.
Daar zagen zij een bron van zwavelzure soda die vrij overvloedig tusschen de rotsen stroomde na de zuurstof uit de lucht te hebben opgeslorpt, en waarvan het water sterk naar zwavelwaterstof rook. Toen Cyrus Smith zijn hand in dat water stak, bevond hij, dat het olieachtig was. Hij proefde het en bevond, dat het een flauw zoeten smaak had.
"Zijt gij daar wel zeker van, Pencroff?" vroeg de ingenieur den matroos aanziende. "Wij zullen er dan eerst zeker van wezen, wanneer we het eiland in alle richtingen onderzocht hebben," antwoordde Pencroff. "Ja," zeide Cyrus Smith, "want wij kennen nog slechts een klein gedeelte.
Toen zij bijkans het hoogste punt hadden bereikt, viel hun oog voor het eerst op dien onmetelijken oceaan, dien zij in zulk een vreeselijken toestand hadden overgestoken! Zij overzagen het geheele noordelijke gedeelte, waar de ballon was verongelukt. Daar was Cyrus Smith verdwenen.
Inderdaad was de ingenieur van plan een blaasbalg te maken van de huid dezer dieren. Zij hadden een middelmatige lengte, en hun kop geleek veel op dien van een hond. Maar daar zij zulk een zwaren last niet gaarne onnoodig mededroegen, besloten Nab en Pencroff op de plaats zelf hun huid af te stroopen, terwijl Cyrus Smith en de reporter het eiland verder gingen onderzoeken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek