Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Of in een uitgewerkte fantazie, zooals die waarmee koning René zijn eindeloos Cuer d'amour espris besluit: de kamerdienaar komt met een kaars kijken, of 's konings hart niet weg is; maar hij kan geen gat in de zijde ontdekken: "Sy me dist tout en soubzriant Que je dormisse seulement Et que n'avoye nullement Pour ce mal garde de morir."
Daarmede verscheen nu meester Jean Petit, godgeleerde, preeker en dichter, den 8sten Maart 1408 in het hotel de Saint Pol te Parijs voor het luisterrijke gehoor, waarin de dauphin, de koning van Napels, de hertogen van Berry en Bretagne de eersten waren. Hij begon met gepaste nederigheid: hij arme was theoloog noch jurist, "une très grande paour me fiert au cuer, voire si grande, que mon engin et ma mémoire s'en fuit, et ce peu de sens que je cuidoie avoir, m'a j
Pour vous servir, sans retraite jamais, Au departir de vous mon cuer vous lais. Et par m'ame, je n'arai bien ne pais Jusqu'au retour, einsi desconfortés. Au departir de vous mon cuer vous lais Et je m'en vois dolans et esplourés."
De baronnen beschouwen zich nu als de Vazallen Gods: de Koning van het Paradijs zeggen zij in een gedicht over de kruistochten van de 12de eeuw, heeft zijn getrouwe Franse baronnen ter hulp geroepen »por Dame Dieu vengier" en om van de heidenen het rijk te heroveren, dat »de droite Antiquité" aan Kristus toekomt; zij zijn het, verklaren ze, »cil qui Damedieu servant d'un loyal cuer entier."
Dat zijn de romancen waar onze Scandinaviese volksliederen ook meê samen hangen. »Aalis main se leva bon jor ait, qui mon cuer a... Alis stond 's morgens op geluk voor hem die mijn hart bezit zij kleedde zich en maakte zich mooi onder een elseboom geluk voor hem die mijn hart bezit, het is niet langer mijn." Meer hebben wij van dit liedje niet.
Machaut's rondeau's en balladen kenmerken zich door groote effenheid, weinig kleur, nog minder gedachte; en dat mochten zij, want zij waren maar de helft van 's dichters werk: het liedje op muziek is er te beter om, als het niet te expressief en te bont is, zooals dit simpele rondel: "Au departir de vous mon cuer vous lais Et je m'en vois dolans et esplourés.
Dat zijn ridderlijke spreuken, op dekkleed en wapenrusting aangebracht. Op de ringen stonden zij met intiemer klank: "Mon cuer avez, Je le desire, Pour tousjours, Tout pour vous." Met de emblemen, die het devies òf zichtbaar illustreeren òf ermee in los verband van zin staan, maken de zinspreuken deel uit van de heraldische gedachtensfeer.
Du gentil cuer, paré de nobles mours. ... Nulz n'est villains se du cuer ne lui muet". De gelijkheidsgedachte was reeds door de kerkvaders ontleend aan Cicero en Seneca. Gregorius de Groote had den komenden Middeleeuwen het "Omnes namque homines natura aequales sumus" reeds meegegeven. Het was in allerlei klank en nadruk steeds herhaald, zonder de werkelijke ongelijkheid te verminderen.
zeide Pons de Capdueil, en Adam de la Halle had gezongen: car ma Dame est tant douche a resgarder que mauvestés ne porroit demorer en cuer d'ome qui la voie....
Een gemis: "Il a au jour d'ui un mois Que mon ami s'en ala. Mon cuer remaint morne et cois, Il a au jour d'ui un mois. "A Dieu, me dit, je m'en vois"; Ne puis a moy ne parla, Il a au jour d'ui un mois." Een overgave: "Mon ami, ne plourez plus; Car tant me faittes pitié Que mon cuer se rent conclus A vostre doulce amistié.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek