Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 oktober 2025
Nog loopt er een hooge, met puntige glasscherven bedekte muur door de stad, die het deel van Diamante, dat aan de zijde der Geraci's staat, scheidt van dat, hetwelk zich voor Corvaja verklaard heeft. Nog in onze dagen wil geen man van Geraci trouwen met een meisje van Corvaja. En een herder van Corvaja kan zijn schapen niet laten drinken van de bron van Geraci.
Er waren terrassen uitgehouwen in de berghelling, maar de trappen waren vervallen en de treden gebroken. Op het grootste terras verhief zich de statige ruïne van het paleis Corvaja. Het voornaamste sieraad van het marktplein was een prachtig, langwerpig waterbassin, dat onder de terrassen, dicht bij den berg stond. Het was van sneeuwwit marmer met relief versierd en gevuld met helder, koel water.
Toen de karabinier zich losrukte, boog hij zich tot donna Micaela en zei haastig: "Kan het beeld dit verhinderen, dan zal geheel Corvaja aan zijn zijde staan." Nu was de karabinier op de markt. Piero maakte een beweging met de hand, oogenblikkelijk sloten zijn kameraden een kring om den vluchtende.
Maar toch is de vijandschap tusschen Geraci en Corvaja niet geëindigd. In de oude tijden waren het niet alleen de edele geslachten zelve, die met elkaar in strijd waren, maar ook hun buren en onderhoorigen. Gansch Diamante werd verdeeld tusschen Geraci en Corvaja.
Als een Geraci een erfenis gekregen had, moest ook een oude bloedverwant van Corvaja sterven, opdat de eer van het geslacht niet overstraald zou worden. 't Palazzo Geraci had voortdurend werk om zijn dienaren te tellen, opdat het palazzo Corvaja het niet zou overtreffen. Maar niet alleen lette men op de bedienden, men hield ook rekening met de galons der livreien en met het tuig der paarden.
Het huis Geraci had een hoogen toren, maar het paleis Corvaja een dakterras met hooge vazen op de balustrade. Toen de paleizen eindelijk voltooid waren, werd de wedstrijd voortgezet tusschen de families die ze gebouwd hadden. De vijandschap en de strijd schenen zich van de huizen mee te deelen aan allen, die daarin woonden. Een baron Geraci kon nooit gelijk denken met een baron Corvaja.
Zoo stond hij langer met opgeheven spade dan strikt noodzakelijk was. "Piero!" klonk het toen luid jammerend. "Piero, Piero!" "Mijn God, Marcia roept mij," zei hij. Op hetzelfde oogenblik stormde een schaar menschen uit een kleine hut, die gebouwd was tusschen de puinhoopen van het palazzo Corvaja. Het waren ongeveer tien vrouwen, die met een karabinier vochten.
Dit was het eene; het tweede was, dat zij vreesden dat de Mongibello geheel Diamante onder asch en vuur zou begraven, indien men hem door een spoorweg wilde bedwingen. Eenige dagen na den bazaar, begon het palazzo Corvaja zich vijandig te gedragen. Donna Micaela vond op een dag op haar dakterras een citroen, die zoo dicht met spelden bezet was, dat die geleek op een stalen bal.
Ze hebben niet eens dezelfde heiligen. San Pasquale wordt aangebeden door Geraci, terwijl de zwarte Madonna de schutspatrones van Corvaja is. Een man van Geraci zal nooit iets anders gelooven, dan dat geheel Corvaja vol is van toovenaars, heksen en weerwolven. Een man van Corvaja zal bij zijn zaligheid zweren, dat in Geraci niets anders gevonden worden dan bandieten en gauwdieven.
Marcia wil het niet afstaan; zij jaagt Ninetta weg, als zij om haar kind vraagt. Ten slotte moest Ninetta bij den sindaco om hulp vragen. En de sindaco heeft ons bevolen, haar het kind terug te bezorgen. "'t Is toch ook Ninetta's kind," zei hij overredend. Maar zijn woorden hadden niet veel uitwerking op de mannen van Corvaja.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek