Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juli 2025


De blinden staan daar te wachten alsof ze hopen, dat hij hun het gezicht terug zal geven, en arme menschen, zoowel van Geraci als van Corvaja, wachten in angstige spanning hoe het met hun jongen Heer, den laatsten Alagona, zal afloopen. Hij had hen allen lief, en hij had zulk een groote macht en kracht, indien hij slechts in het leven bleef....

"Misschien moest het zoo zijn naar oud gebruik! Maar daaraan stoor ik mij niet. Kom! 't Zou zonde zijn van zulk een vrouw, als jij, Marcia." Hij legde den arm om Marcia's middel en ging met haar naar zijn huis in de ruïnen van 't palazzo Corvaja. 't Was alsof een der vroegere baronnen daar zijn intocht hield. De menschen van Corvaja stonden aan beide zijden van den weg en bogen voor hem en Marcia.

In den tijd, toen de Noormannen nog op Sicilië heerschten, lang voordat het geslacht Alagona op het eiland kwam, werden in Diamante twee heerlijke gebouwen opgetrokken, het palazzo Geraci en het palazzo Corvaja. De edele baronnen Geraci kozen hun verblijf bij de markt, hoog op de kruin van den Monte Chiaro.

Als Geraci voor Anjou streed, vocht Corvaja voor Manfred. Veranderde Geraci van kleur en stond hij Aragonie bij, dan trok Corvaja naar Napels om voor Robert en Johanna te strijden. Maar dat alles was nog niet genoeg. Het stond vast, dat wanneer Geraci een schoonzoon kreeg, ook Corvaja zijn macht moest vermeerderen door een goed huwelijk. De beide geslachten konden nooit tot rust komen.

Maar donna Elisa had volstrekt willen gaan; ze had gezegd, dat het beeld slechts wachtte om tot de ontrouwe stakkers in Corvaja gevoerd te worden. Na alles, wat hij reeds gedaan had, konden zij wel zooveel vertrouwen in hem stellen, dat ze geloofden dat hij ook deze menschen voor zich zou winnen.

Donna Micaela woonde op Geraci's gebied, en spoedig waren al de bewoners van dat stadsdeel aanhangers van haar spoorweg. Maar toen kon Corvaja natuurlijk niets anders doen dan haar tegenwerken. Corvaja's bewoners waren bizonder misnoegd over twee zaken. Ze waren naijverig op de eer der zwarte Madonna en het stond hun dus niet aan, dat er nog een wonderdoend beeld in Diamante gekomen was.

De pluimen van Corvaja's vierspan mochten geen duim hooger zijn dan die der Geraci's. Hun kudden geiten moesten zich in dezelfde mate vermenigvuldigen, en de ossen der Geraci's moesten even groote hoornen hebben als die van Corvaja. Men zou geloofd hebben, dat in onze dagen de vijandschap tusschen beide paleizen geëindigd was.

Dit was het best bewaard gebleven van al de vroegere heerlijkheden van Corvaja. Op een schoonen, vredigen avond kwamen er twee dames, in het zwart gekleed, op het kleine marktplein. Op dit oogenblik lag het geheel verlaten. De beide dames keken rond, maar toen zij geen enkel mensch zagen, namen zij plaats op de bank bij de bron om te wachten.

In een der beide hallen wordt handel in groenten gedreven, in de andere is een schoenmakerswerkplaats. De poortwachter ziet er uit als een ellendige bedelaar, en van den kelder tot den zolder vindt men niets anders dan arme uitgehongerde menschen. En met het paleis Corvaja gaat het niet veel beter.

Waarom schiet hij de mannen van Corvaja niet neer als ze 's nachts met spaden en houweelen komen aangeslopen? Waarom sleept hij de blinde zangers niet in de steengroeve om hen te geeselen? Waarom laat hij donna Micaela niet schaken uit het zomerpaleis om haar op deze wijze te dwingen den aanleg te staken van dezen spoorweg, die het doel haars levens is geworden?

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek