Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Als Lord William binnenkwam, moest hij mij treffen in een coquet, geanimeerd gesprek, of in een wilden, vroolijken galop; zoo viel het werkelijk uit. Maar toen hij eens dáár was, ondanks de tuimeling van den dans moest mijn oog hem toch volgen, alsof een magnetische attractie er mij toe dwong.
Als de slagersjongen kwam of de bakker of de kruidenier, giegelde ze, had ze pret, stond praatjes te maken, lachte met een smakelijk vertoon van witte tanden. Ze was van het zinnelijke, warme leven, niet denkend, niet suffend, jòng. Op straat liep ze coquet, lachte. Als ze de ramen zeemde, dee ze ijdel, lachte. Jonger, levenslustiger ding was er niet in de heele straat. Ook was ze geëngageerd.
Ik lees, ik schrijf, of ik doe niets. En dat laatste is nog het heerlijkste: ik leef pas als ik niets doe. Hij schudde zijn hoofd. Je bent een rare meid. Je verdient eigenlijk niet, dat we zooveel van je houden. Hé ja! vroeg zij coquet. Kom, het kan je niets schelen. Je zoû even goed buiten ons kunnen. Dat moet je niet zeggen, dat is niet zoo.
Léonie, nu niet vermoeiend zijn; je bent net een elastiek poppetje, dat den heelen tijd op en neêr wipt. Vertel me nu iets liefs! En jij had me zelf zooveel te vertellen? vroeg ze coquet Hij wilde haar antwoorden, maar hij bemerkte Françoise, die zich met vluchtige gebaartjes, tusschen de stoelen en de, heen en weêr dansende, paren, voortschoof naar hun canapé.
Zijn kleine stroohoed met omgeslagen randen staat coquet op zijne bruine golvende lokken; hij draagt een overjas van witte wollen stof en een breeden gordel van geborduurd leder. Hij ziet mij even aan. "Roumoun? vroeg ik. Roumoun," antwoordde hij. En wij groetten elkander.
Hadden wij ons gedurende het geheele congres kunnen verlustigen in den aanblik van een twintigtal jonge meisjes, die in hunne witte japonnetjes en met de studentenpet coquet op haar weelderigen haardos, als pages dienst deden, in Upsala werden wij opgewacht door 'n heel leger van zulke geestverwantjes, die met niet weinig trots ons in hunne mooie universiteit rondgeleiden en ons de vele inrichtingen in het belang van het onderwijs lieten zien.
En toen ze langer naar dat éene pikante stipje keek, dat zoo pijnlijk coquet aandeed in het witte wanhoopsgezicht.... en dat er misschien wel neuriënd werd aangebracht bij 't begin van 't feest...., schoten haar de tranen in de oogen om dit ongeweten leed.
Het meisje echter had reeds de houding en manieren van een volwassene, als zij coquet lachend de prachtige, zwarte oogen opsloeg.
Dat gy hem nog niet genoeg bemint, om hem u zelf te geven, daar op is niets te zeggen: maar gy geeft u dermate toe in uitspanningen, die in 't oog vallen, dat de Waereld niet nalaat, om u zó aftebeelden, als gy nooit worden kunt: men houdt u voor Coquet, voor une Dame du Ton; voor een Meisje, dat zich, in alle hare daden, geen ander oogmerk voorstelt dan Divertissement.
Verschrikt hief zij haar blik naar hem op. Hij kon toch niets weten? Ik heb ook hoofdpijn gekregen onder het spelen, onder dat gerammel aan die piano. Het was, alsof ik er allerlei schelle kleuren zag, groen, geel, oranje. Als die kleine, vroolijke meid daar zingt, Léonie, geloof ik, zie ik altijd oranje. En als ik zing? vroeg zij coquet. O, dan is het heel iets anders, hernam hij ernstig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek