United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aan de ommedraai van de straat, vóór de stoep van Het huis van Commercie, hield het weer stil. Dáár stonden, eveneens op hun best gekleed, met zwarte jas en hoge hoed, en omringd van een krielende volksschaar, de heren Spittael en Potvlieghe.
Keert ge rechtstreeks naar uw huis terug, Fortuné, vroeg meester De Vreught, toen zij voor Het huis van Commercie kwamen. Nee...een, ik heb dorst, ik zou ga...aarne eerst een glas bier drinken, antwoordde Massijn. En, met zijn gezellen en een aantal andere nieuwsgierigen, besteeg hij de trappen van de herbergstoep. Daarbinnen was Eulalie voortdurend onzichtbaar.
Een kreet van afschuw steeg op, mijnheren Potvlieghe, Spittael en De Vreught, die uit Den Appel kwamen en naar Het huis van Commercie gingen, naderden de rondom Blink geschaarde groep. Tenzij, voegde deze erbij, dat hij zelf door de negers of de wilde beesten opgegeten werd.
Zó sterk, trouwens, imponeerde dat schitterend uniform de dorpelingen, dat het als een vergoding werd. Een gemurmel van ontzagvolle eerbied vergezelde hem langs de straat, en toen Eulalie, die hem eerst niet herkende, hem aldus verkleed in Het huis van Commercie zag komen, ontstelde zij zó hevig dat zij plotseling in tranen uitbarstte.
Hij gebruikte haastig zijn avondmaal, antwoordde in korte, verstrooide zinnen op de menigvuldige vragen van zijn moeder en zuster, stak een sigaar op en begaf zich naar Het huis van Commercie.
Aldus o.a. Fietje, uit Het Huis van Commercie! Haast geen avond ging voorbij of Fietje begon er weer over: " O! da 'k ik ne rijken hiere woare gelijk gulder, dá zoe 'k toch euk moeten hen ". En geestdriftig ging ze daarop door: ze was in de stad geweest, zij had daar meer en meer van die auto's gezien: en zulke schoone! en zulke zachte!... en er waren er zelfs waar dames in zaten, ja, waarachtig, jonge, mooie dames, zoo met eigenaardige hoedjes en gekleurde voiletten over hun hoofd: en dat stond toch zoo lief en verrukkelijk!
Al zijn afscheidsbezoeken waren volbracht, zijn volle koffers stonden op elkaar gestapeld in het smalle gangetje, hij moest maar een laatste maal zijn moeder en Fietje omhelzen en ook even in 't voorbijgaan het rijtuig doen stilhouden voor de stoep van Het huis van Commercie, om nog eens Eu...Eulalie tegen zijn hart te drukken. De voordeur ging open en meester De Vreught kwam binnen.
P.S. Veel komplimenten aan mijn goede vrienden de heeren Potvlieghe en Spittael. Zeg hun dat ik hun ook met de volgende mail zal schrijven, doch verder aan niemand een woord, niet waar? over alles wat ik u in mijn laatste brieven vertrouwelijk heb meegedeeld. Thuis bij moeder, en in Het huis van Commercie moogt ge daar vooral niet van gewagen.
Zij kwamen bij den ingang van het dorp, hielden zich daar weer deftig en kalm, zooals het raadsleden past, die van een diner op het kasteel terugkomen, en als van zelf, machinaal, zonder noodige afspraak, in kudde, zooals zij gekomen waren, trokken zij weer naar Het Huis van Commercie om daar nog wat na te praten en wellicht een partijtje kaart te spelen.
's Avonds, elken avond, geregeld als de gang van een klok, ontmoetten zij elkaar dan weer tusschen acht en negen, in Het Huis van Commercie, de voornaamste en deftigste herberg van het dorp. Plus-Que-Parfait en meneer François waren vrijgezellen, het sprak dus van zelf dat die hun avonden in de herberg doorbrachten.
Woord Van De Dag