United States or Martinique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoo ging dat leventje dag in dag uit zijn gang en alles deed vermoeden dat het zoo nog lange jaren door kon blijven duren, toen, op zekeren avond, het Barontje gansch ontsteld en opgewonden in Het Huis van Commercie aankwam en daar een gecompliceerd en akelig verhaal begon te doen, waarvan de anderen eerst niets begrepen.

Na ongeveer een week mokken, gedurende welke de ontzettende gebeurtenis van het prinselijk bezoek langzamerhand in het dorp vergeten raakte, was hij naar Het huis van Commercie teruggekeerd en had hij zich met Eulalie verzoend, omdat die stille, sinds jaren aanslepende liefde toch als iets onontbeerlijks in zijn leven was geworden: maar, behalve dat, o ja, enorm was de verandering.

Blijkbaar vraagden ze zich af of Massijn thans bepaald gek geworden was, en meneer Potvlieghe opende de mond om toch iets te antwoorden, toen eensklaps, als was het op maat bevolen, opnieuw een oorverdovend hoongejouw en gelach uit de vóór Het huis van Commercie opeengeperste menigte losbarstte.

Toen hadden die heeren een korte emotie. Gansch aan 't uiteinde der straat zagen zij den geduchten tegenstrever Plus-Que-Parfait aankomen. Zouden ze binnengaan? Zouden ze blijven staan? Met het Barontje verkeerde Plus-Que-Parfait nu op een voet van gespannen, plichtmatige beleefdheid, maar hij en meneer François groetten elkander, sinds de kijfpartij in het Huis van Commercie, niet meer. Bah!

Men begon er, in sommige herbergen, glimlachend over te fluisteren, moeder Massijn en Fietje voelden er een soort van schaamte over, en in Het huis van Commercie verliet Eulalie met rode wangen en mokkend gezicht de gelagzaal, zodra dat kiese onderwerp ter tafel werd gebracht.

Toen het Barontje dus dien avond bij zijn vrienden in Het Huis van Commercie kwam, hadden dezen natuurlijk al lang van het geval gehoord, maar toch trilden zij van nieuwsgierigheid en ontroering, om alles nog eens uit zijn eigen mond te vernemen. 't Barontje was dan ook zelf nog gansch onder den indruk en ziedend van woede, omdat de boeven, zooals hij ze noemde, ongestraft ontsnapt waren.

Een dof rumoer ging zwellend door de straat, de honderden toeschouwers volgden, met het getrappel van een kudde, Massijn en zijn gezellen naar Het huis van Commercie, en de meeste blikken bleven gevestigd op de lange jongeling met bleke baard en blauwe ogen, die men beweerde de beroemde Afrika-reiziger te zijn. En dát was een teleurstelling.

Meester De Vreught, meer en meer teleurgesteld, verliet hun woninkje en begaf zich beurtelings bij de heren Spittael en Potvlieghe, alsook naar Het huis van Commercie.

Reeds op den 24sten Februari waren de brigades van den Generaal Pope, die te Commercie op den rechteroever van de Mississippi ontscheept waren, er in geslaagd het legerkorps van den Generaal John Thomson terug te dringen.

Meneer François kon in 't geheel geen opheldering geven. Hij had ook iets hooren verluiden, doch wist niets bepaalds. Alleen wist hij, dat Plus-Que-Parfait drie opeenvolgende avonden in Het Huis van Commercie niet verschenen was. "Es 't nie woar, Fietje?" Fietje, die een paar raadsleden borreltjes inschonk, liet haar flesch op de schenktafel staan om zich in 't gesprek der anderen te komen mengen.