Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


"Er zijn er dertien gesneuveld, mijnheer." "En nog anderen gewond?" "Ja, mijnheer." "En Caterham," hijgde hij, "wil hebben, dat ik hem ga opzoeken!... Waar zijn de anderen?" "Enkelen bereikten het kamp onder het gevecht, mijnheer.... Zij schijnen geweten te hebben dat " "Natuurlijk wisten ze dat. Als Cossar er niet geweest was Is Cossar daar ook?" "Jawel, mijnheer.

Kwam die grijs-harige suffer dan noòit aan het eind? Tusschenroepen? Natuùrlijk werd er geroepen. "Wa, wa, wa, wa " Doch zullen wij Caterham beter hooren? In ieder geval kan je naar Caterham kijken, en je kan opstaan en van uit de verte de trekken van den grooten man eens opnemen.

Zijn ontmoeting met Caterham was geheel anders dan hij verwacht had. Hij had den man slechts tweemaal in zijn leven gezien, eenmaal aan een diner, en eens in de corridors van het Parlementsgebouw, en zijn verbeeldingskracht had zich beziggehouden, niet met den m

Caterham stond opzichtig-geduldig te wachten tot het rumoer wat bedaard zoude zijn, en onbelangrijke en slecht-te-verstane lieden zeiden en deden officieele en onbeduidende dingen. Het was als stemmen die men in de lente door het ritselen der bladeren heen hoort. "Wawawawa " Wat kwam 't er ook op aan? Groepen toehoorders praatten met elkaar "Wawawawa" de zaak ging gewoon door.

En ook hièrop had Redwood niet gerekend. Van het eerste oogenblik af aan, overheerschte Caterham Redwood voor zoover het den loop en de leiding van hun gesprek betrof. De aard van het eerste gedeelte van hun samenspreking, de toon en de leiding er van gingen van hem uit. En dat gebeurde alsof het zoo vanzelf sprak. Al Redwood's verwachtingen gingen in rook op toen hij voor hem stond.

"Wie is die Caterham?" vroeg hij, pogend het gesprek weder op gang te brengen. "O, laat diè maar loopen," zei zijn broeder. "Aha! Zeker zoo'n politieker, he?" "Legt 't 'r op an de Kamers naar huis te sturen. 't Wordt tijd ook, hoor." "Zoo!" Hij dacht even na. "'k Vertrouw dat al de lui die

Hij wendde zich af, drukte op het knopje van een schel; en buiten klonk, als antwoord, onmiddellijk een geluid van deuren die zich openden en voeten die kwamen aansnellen. Het gesprek was geëindigd. De comedie was afgespeeld. En plotseling scheen Caterham in te krimpen, te verschrompelen tot een man, met een geel gezicht, uitgeput, van middelbare lengte en van middelbaren leeftijd.

Hij was juist opgestaan, en zat in een verwarmd vertrek, met een berg couranten om zich heen, voor het eerst lezend van de agitatie die aan Caterham het land in handen gespeeld had, en van al de moeilijkheden die zich boven de hoofden van zijn zoon en de prinses samenpakten.

Hij sloeg de bladen waaraan hij zoozeer ontwend was, op ze leken hem kleiner, talrijker en anders gedrukt dan de couranten van vroeger en hij zag voor zich tallooze afbeeldingen van dingen die zóó vreemd waren, dat hij er geen belang in stelde, en met lange kolommen druks, welker opschriften even onbegrijpelijk voor hem waren alsof ze in een vreemde taal geschreven waren "Groote Redevoering van den heer Caterham"; "De Bomvoedsel-Wetten."

Eindelijk zag hij het onder de oogen. "Slachting!" Daar stond het woord in zijn volle bruutheid. Neen! Neen! Neen! Dat was onmogelijk! Caterham was een man met godsdienstige principes, een beschaafd man. En bovendien het kòn toch niet, dat het werk van al deze jaren, dat al deze hoop met één slag vernietigd werd! Redwood sprong op, en liep de kamer op en neêr.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek