Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Dáár vernam hij een vaag gekabbel... Dat gerucht viel echter dra te onderkennen... Het bleek een langzaam naderend, stil-omzichtig riemgeplas... Willem kon eindelijk den schimmigen vorm van bootje en roeier onderscheiden.
Zoo maakten zij ook kennis met een voornaam Overste, die een groot liefhebber van visch was en 's morgens vroeg al op den uitkijk stond om te zien, of de beide jongelieden haast kwamen. Zoodra hij ze ontdekte, stapte hij in een bootje, om de eerste keuze te hebben, want hij wist het bij ondervinding: Amsterdam telde meer vischliefhebbers dan hem alleen.
"Je gelooft toch niet wezenlijk, dat ik zoo'n geldzuchtig schepsel ben, als ik vroeger meende te zijn, wel? Het zou mijn hart breken, als je niet gelooven wou, dat ik even graag met je in 't zelfde bootje zou varen, al moest je je kost verdienen met roeier te zijn op het meer." "Neen, zoo'n idioot ben ik niet!
Bestendig dicht onder den wal houdende, bewogen zij zich langzaam en voorzichtig voorwaarts, totdat hij het bootje vastbond. "Wij zijn waar wij wezen moeten," fluisterde hij hun toe; "nu wacht gij maar tot ik terugkom." De rivier-oever was hier niet hoog; hij kroop er voorzichtig tegen op.
Na mij door een teeken een volstrekt stilzwijgen opgelegd te hebben, stapte hij in het bootje, dat op hem wachtte. Ik volgde hem en weldra betraden wij IJslands bodem. Terstond daarop verscheen een man van een goed voorkomen en in een generaalsuniform gekleed. Het was echter slechts een eenvoudig overheidspersoon, de gouverneur des eilands, graaf Trampe in eigen persoon.
Ik had afgesproken om 's avonds te negen uren aan den wal te komen. Het was nu zonsondergang; de sloepen waren alle geheschen; geen enkel bootje was er in den omtrek van het schip. Het eenige middel om den overtocht te maken was
"Ik dacht wel," zeide zij, "dat gij het niet zoudt volhouden zoo hard te roeien. Ja, zoo'n bootje is in den zomer een groot genot. 't Is mijn manier van lichaamsbeweging te nemen, en ik kan zwemmen ook, zoodat ik niet bang ben voor omslaan. 't Is ten minste twee jaar mijn gewoonte geweest, sedert een dame, die hier logeerde, mij dit éénriems-bootje gaf, toen zij heenging.
Kunt gij den lust weerstaan met mij in dit bootje te stappen? Reik mij de hand, en ik zal u midden in dit bekoorlijk tooneel brengen.
Van die haven tot die gindsche ligt voor haar de lengte van een halve kous, van een boezelaar of een intiem verhaal. Men vaart langs een eentonig landschap, dat is waar; maar hoe rustig en verkwikkend is het niet, in die algemeene stilte den vorm der wolken na te gaan en het oor te luisteren te leggen naar 't geschuifel van het water, als het door het bootje wordt gekliefd!
't Ziet er parvenu-achtig uit, beweerde Florimond; en Sylvain hoofdknikte, sprakeloos beamend. Fonske begreep het woord wel niet, maar voelde een afkeuring. Florimond ging naar het bootje toe, dat aan den oever lag. O! ge 'n meug niet! schrikte Fonske, 't es 't beutse van 't kastiel. 't Beutse van 't kastiel! riep Florimond verbaasd. En 't ligt hier in de wei!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek