Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
HERMIA. Neen, mijn Lysander, doe zooals ik zeg; Neen, neen, niet hier bij mij; lig verder weg. LYSANDER. Ik zei 't in onschuld, lieve, neem dit aan; Wat liefde spreekt, moet liefde goed verstaan. Zóó boeide uw hart het mijn, dat, naar ik meen, Het mijne met het uwe telt voor één; Een eed heeft onze boezems saamgesmeed Twee boezems en één trouw, ziedaar onze eed.
Zij houden in hun teedere boezems vreesachtig en vol schroom de liefdevlammen verborgen, welke zooveel meer kracht hebben dan de geopenbaarden, naar zij weten, die dit hebben ervaren, en bovendien gebonden door de wilsuitingen, de luimen, de bevelen van vaders, moeders, broeders en echtgenooten blijven zij het grootste deel van den tijd in de kleine ruimte van hun kamers opgesloten en schijnbaar rustig daar zittend, willend en niet willend terzelfder ure, rollen ze in zich zelf verschillende gedachten om, die zeker niet altijd vroolijk kunnen zijn.
Die forsche Reuzenkrachten, Die armen, afgericht op dier- en menschenslachten, Die boezems, van een bloed als 't Englendom doorstraald, Maar minder week dan wy, en voor 't gevoel verstaald; In 't kort dat fier geslacht, dat alles kan bedwingen, Is voor deze aard te groot, te groot voor stervelingen. Het lot der dierbre vrucht, die my uw schoot belooft, Verbindt me aan hun belang.
Alsof zij door een onweerstaanbare kracht gedreven was, wierp zij zich vooruit, en viel in de armen van Adolf, die van de vloer was opgestaan. Wie zou de zaligheid dezer twee zielen kunnen afschetsen? Wie zou kunnen beschrijven wat vervoerende blijdschap hun boezems zo fel tegen elkander deed kloppen?
De dienaars van zijn macht, bij honderd duizendtallen, Omzwerven rusteloos zijn waggelenden stoel, Die zonder steunpunt hangt in 't midden van den poel. Hy zendt ze als bliksems uit. Zy rijzen uit de kolken, En kruipen over de aard, of zwieren door de wolken; Besluipen listig, of doorbreken met geweld De zwakke boezems.
Ha! denkt de lezer, daar krijgen wij weer gitzwarte oogen, en golvende lokken, en albasten boezems, en krijtwitte handjes en. satijnen kleedjes, en poppenvoetjes, die er onder uitkomen. Verschooning, ditmaal niet.
Gedurende de Renaissance maakten de Servische dichters van Raga en andere steden in Dalmatië dikwijls melding van elfen, dryaden en bergnimfen, door hen geliefd als "veele". De Servische barden of troubadours hebben steeds van het begin der veertiende eeuw tot op onzen tijd de veele verheerlijkt en bezongen, waarbij zij haar beschreven als zeer schoon en van eeuwige jeugd, gekleed in rein wit en fijn neteldoek met glinsterend gouden haren, die neergolfden over sneeuwwitte boezems.
Eensklaps, alsof God zijnen vinger op hun voorhoofd hadde geplaatst en tot elk van hen geroepen had: "Wees machtig!" eensklaps joeg hun hart feller, de moed en het vertrouwen vervulden hunne boezems, en zij spraken tot elkander: "Zie, het vaderland staat op den boord van den afgrond, de vreemde legt de bijl aan het gebouw onzer nationale glorie; nog een kort tijdvak, en de namen onzer vaderen, hunne heldendaden, onze schoone geschiedenis, onze zeden, onze taal, alles wat wij bezitten zal verloren zijn!
Tel, weeg, meet en noteer de tranenstroomen die al dezen voorbygangers langs wang en kleeren gudsen. Tel de jaren gewrongen handen, de dozynen wanhopighedens, de duizenden gescheurde opperkleeren, de legioenen opengereten boezems...
Hoeveel hebben wij er reeds gezien van die bekende karretjes: een mager paardje in 't lemoen, een schurftige hond onder den bok, en daar binnenin een gekrioel van bruine gezichten en halfnaakte boezems, terwijl, om het gespan heen, enkele bengels in lompen rondloopen, opdringerig en vinnig schooiend, en dadelijk obsceen uitscheldend, als ze hun zin niet krijgen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek