Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
De zon verdween achter het bosch. In den weerschijn van het avondrood teekenden zich de berken met hangende takken en zwellende knoppen scherp af tegen de donkere elzen. Uit het dichte, nog geheel met sneeuw bedekte woud kwam het water zacht murmelend in kleine kronkelende beekjes te voorschijn. De vogels kweelden en fladderden van den eenen boom op den anderen.
Een heerlijke weg in een tamelijk ruim en met veel berken en essen begroeid dal, waar de Laera maar steeds in woeste drift den reiziger vooruit snelt. Spoedig, te spoedig zelfs komt men te Hegg, een arm, maar zeer schilderachtig gelegen gehucht, een der hoofdplaatsen voor liefhebbers van forellenvisscherij. Men zag er hengelaars aan alle kanten langs de rivier en in de plassen.
De kinders noemden de los en de vos hun hofhonden, de wezel hun kat; hazen en eekhorens maakten hun veestapel uit. Uilen en korhoenders zaten in hun vogelkooi; de dennen waren hun dienaars en de jonge berken gasten op hun feesten.
Dat duurt nu al eeuwen zoo, en alle dooden der aarde zullen het meer niet vullen. Wij lieten die menschen aan hun gedachten over en aan hun plichten, die met den dood in verband stonden, en we daalden af naar Vangath bij de daar opgeslagen tenten aan de grens der berken. Tegenover ons graasde op een begroeide helling een kudde van wel duizend schapen.
Wit lag de heide, Bevroren vóór haar; Groen was de heide, En bloeiend achter haar. Uit gouden lokken Schudde zij bloemen, Uit haar kleed'ren Schudde zij zuidenwind, Rondom in de berken Wekkend de lijsters, Makend kuische vrouwen zeer Naar hun helden verlangend, Minnend, minnegevend, Kwam zij naar Scoring.
De weg, dien we gereden hadden, was slechts bij gedeelten mooi, want witte berken vervelen op den duur, als ze door geen ander hout worden afgewisseld en een meer met dennen er om heen verliest zijn bekoorlijkheid, als twee uur lang geen verandering in het landschap komt.
Ver van de sloten en lusthoven, die de Poolsche, Russische en Duitsche edellieden bij hen gebouwd hebben, ter zijde van de wegen, die de vreemde veroveraars aanlegden, daar, waar de wegen en paden van het land, slechts aan de in het mos nauw zichtbare sporen van wagens en paardenhoeven, te herkennen zijn, en zich in de bosschen en moerassen verliezen, daar begint het eigenlijke vaderland der landskinderen, daar liggen hunne kleine, onaanzienlijke landhoeven, beschut door eenige oude eiken of berken, of in plaats van door vruchtboomen, door hooge pijnboomen omgeven.
Ook hoorden het de blank-grijs beplekte berken, met hun bladeren als vallende tranen, alleen, of in groepjes bij elkaar staande: ranke, slanke vrouwen lijkende, een beetje geneigd tot treuren. Ze lispelden het in hun licht-bewogen loover, niet zeker van vreugde; tè gevoelvol; tè angstig.
Achter hen komen de berken, en daarachter begint het dennenbosch, een echt bosch, stil en donker, met recht opstaande, lang gebaarde boomen. En aan de vierde zij ligt een klein grijs huis. De rozentuin, waar ik nu aan denk, was voor zestig jaar het eigendom van de oude Mevrouw Moraeus, die met borduurwerk en eten koken voor boerenfeesten haar brood verdiende. Lieve vrienden.
Waarom hij toch telkens naar die berken moest kijken? Omdat daar 't plekske was, waar zijn eenig kind, zijn Geertje, zoo graag had gespeeld, toen ze klein was. Hij ziet haar nog met haar blonde haren onder den strooien hoed uit en met haar pop in de bloote armen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek