Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
»Zoo, gij ook, mijnheer," grinnikte Aristobulus Beerenkooi. »Ik wist wel dat gij schilder, maar niet dat gij dichter waart." »Dat staat geheel en al gelijk!" viel miss Campbell in. »De kunst is slechts één onder verschillende vormen!" »Maar neen.... neen!.... dat is onaanneembaar!.... Gij kunt aan al die fabelen der oude barden niet gelooven!
Wanneer de laatste straal, dien de zon werpt, als de bovenrand van hare schijf den horizon raakt, groen is, dan komt dit wellicht uit het feit, dat hij door eene dunne waterlaag van de zee glijdt en daarvan de kleur opneemt...." »Zwijg...., mijnheer Beerenkooi!...."
»En het doel van uwe komst, mijne heeren, is?".... vroeg Aristobulus Beerenkooi, die zijn volzin zelf afbrak om een keisteen op te rapen, dien hij met de grootste aandacht bekeek. De beide ooms wachtten zich wel die belangrijke studie te storen. Maar toen die keisteen de verzameling van een menigte andere in den zak van den jongen geleerde was gaan vermeerderen, antwoordde broeder Sib.
Hij naderde langs het strand en beklom de voorste rotsen, met het doel om het uiteinde der kaap te bereiken. De onwelkome gast had voorzeker de groep waarnemers, die op het plat van het voorgebergte stond, herkend; want hij groette de aanwezigen met een gebaar dat een zekere gemeenzaamheid verried. »Mijnheer Beerenkooi!" riep miss Campbell. »Hij! was hij het?!" riepen de gebroeders Melvill.
Het was vergeefsche moeite! Het eenige wat de teleurstelling lenigde, was dat Aristobulus Beerenkooi er geen deel aan nam. Zoo werd het 23 Augustus, zonder dat het luchtverschijnsel de moeite genomen had, zich te vertoonen. Toen werd die gril een allesbeheerschend denkbeeld, dat ieder ander uitsloot. Het had er wel wat van of onze bekenden bezeten waren.
Olivier Sinclair deed haar de schoonheden van Clam Shell opmerken, met minder wetenschappelijken omhaal den Aristobulus Beerenkooi zulks zou gedaan hebben, maar daarentegen met meer kunstzin voorzeker. »Ik wenschte wel een herinnering aan ons bezoek aan de Clam-Shell-grot te hebben," zei miss Campbell. »Niets is gemakkelijker," antwoordde Olivier Sinclair.
»Ik keur uwe handeling goed, mijne heeren," antwoordde Aristobulus Beerenkooi. »Hier op dit onzijdig terrein zullen miss Campbell en ik bij gelegenheid kunnen spreken over de oorzaken van het op en neergaan der zee, van de windrichtingen, van de hoogte der golven, van het verspringen der getijen en over meer andere natuurverschijnselen, waarin zij ten zeerste belang moet stellen!"
»Maar," vroeg Aristobulus Beerenkooi, »indien gij niet voor gezondheidsredenen hier gekomen zijt, mag ik dan weten, mijne heeren, waarom gij uw buitenverblijf te Helenaburg verlaten hebt?" »Wij hebben geen enkele reden om, in de verhouding, waarin wij tot elkander staan, dat voor u te verbergen...." antwoordde broeder Sib.
Er behoeft niet bijgevoegd, dat de onhandige Aristobulus Beerenkooi te huis was gelaten. Ziehier wat men overeengekomen was en waartoe men onmiddellijk na het voorval van daags te voren had besloten.
Eindelijk waren de twee ooms er toe overgegaan hen aan elkander voor te stellen. »Mijnheer Aristobulus Beerenkooi, van Dumfries!" »Mijnheer Olivier Sinclair, van Edinburg!" Die plichtpleging had den beiden jongelieden een middelmatigen groet gekost, een van die eenvoudige hoofdbuigingen, waaraan het lichaam in een bovenmatige stijve houding geen deel neemt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek