Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
"En alle drie drongen op hetzelfde aan de wenschelijkheid dat gij met Owen Davies zoudt trouwen." Beatrice's gelaat werd doodsbleek, haar lippen trilden en haar oogen vlamden van toorn. "Werkelijk?" zeide zij. "En hebt gij op dit punt eenigen raad te geven, mijnheer Bingham?" "Ja, Beatrice, dat heb ik.
Kort daarna bleek haar uit Beatrice's lange en zachte ademhaling, dat haar bezwijming in slaap was overgegaan. De nacht ging voorbij, en eindelijk scheen het daglicht door het venster.
Het wekte een zonderling gevoel in Geoffrey tusschen die welbekende pijnboomen door, die kleine kerk voorbij te gaan en dat lage, langwerpige huis te zien. Het kwam hem zoo verwonderlijk voor dat alles nog juist zoo was als het geweest was, dat er niet de minste verandering was te bespeuren terwijl hijzelf zooveel gezien had. Daar was Beatrice's woning: waar was Beatrice?
Het was niet noodig buiten de grenzen van haar eigen belangen tegen haar zuster of haar minnaar Geoffrey te werk te gaan. Beatrice zou haar week uitstel hebben, voor zooverre haar betrof. Zij besefte nu te laat hoe groot haar dwaling was geweest. O, had zij maar dadelijk Beatrice's vertrouwen gezocht! Maar het was haar onmogelijk toegeschenen, dat haar zuster zulk een kans zou vergooien.
Potgieter vraagt of wij het hem ten goede houden, dat hij, in zijn Florence, Beatrice's kleed in plaats van rood, wit maakte, "voor de onschuld", zooals hij zegt. Het in deezen den Florentijn te willen verbeeteren is echter den Amsterdammer moeyelijk ten goede te houden. Het achtjarige meisje ging in 't rood, "zooals het haren leeftijd paste" zegt Dante.
Welnu, wat kwam bij zooveel treurigs een weinig meer er op aan? Zij keerde zich om, en wilde heengaan, maar niet onopgemerkt. Een nog vrij jong Parlementslid, die in Beatrice's nabijheid met een zijner kiezers had gesproken, had haar afwijzing gezien.
In Beatrice's toon en houding was iets, dat haar in bedwang hield. "Je moest me ook niet zoo ergeren, Beatrice," zeide zij eindelijk. Beatrice gaf hierop geen antwoord. Zij wendde zich slechts tot Geoffrey, en zeide op vriendelijken toon: "Mijnheer Bingham zal ons deze scène wel willen vergeven. Wij hebben van nacht allen slecht geslapen, en daar zijn onze humeuren niet beter op geworden."
Een oogenblik na hen kwam Elisabeth; ontzetting stond op haar bleek gelaat te lezen. Beatrice greep haar bij den arm. "Wie is het?" riep zij. "Mijnheer Bingham," bracht haar zuster hijgend uit. "Hij is doodgeschoten!" En meteen was zij ook weg. Beatrice's knieën knikten, haar tong kleefde aan haar verhemelte; alles draaide om haar heen. Geoffrey vermoord! O, wat moest zij doen?
Geoffrey werd naar de eetkamer gebracht en door den assistent van den dokter behandeld, en Beatrice naar de huiskamer waar de dokter zelf zijn zorgen aan haar wijdde. Binnen weinige oogenblikken was de kamer van allen behalve de helpers ontruimd, en begon het werk. De dokter zag naar Beatrice's van koude ineengekrompen gestalte en naar het schuim op haar lippen.
Er waren geen luiken voor de vensters van die gang, en een oogenblik stond Geoffrey uit te zien naar de flikkering van het weerlicht. Toen wierp hij een blik op de deur van Beatrice's kamer, met dat eigenaardig gevoel van eerbied, dat soms met verliefdheid gepaard gaat, en met een zucht wendde hij zich om en ging zijn eigen kamer binnen. Hij kon niet slapen, dat was onmogelijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek