Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
De vierde passagier was een officier van de opmetingsexpeditie, een interessant mensch van weldoende natuurlijkheid. De kapitein was een echte zeerob, blijmoedig en ruw. Hij zorgde ervoor, dat de flesschen op tijd werden geleêgd en dat de conversatie niet in al te hooge sferen belandde. Den volgenden morgen landden we bij Talamacco in Big Bay.
Daar was eene inschepings-kade aangelegd, waaraan de schepen vastmeeren konden, om zoo op de gemakkelijkste wijze te kunnen lossen en laden. Iets meer bovenstrooms was een bevallige pier van hout gebouwd, die in de buiging van twee gebogen ijzeren stangen door middel van twee metalen kabels opgehangen was. Dit was de ontschepingsplaats van Camdless Bay.
»Weest gerust," sprak James Burbank, »wij zullen hen terugvinden!" De arme moeder keek hem smeekend aan. »Ja, wij zullen hen terugvinden," vervolgde de eigenaar van Camdless Bay. »Gilbert en Mars zullen mij bij mijne nasporingen vergezellen." »Ja, vader, dat zullen wij!" riep de jeugdige officier uit. »Wij mogen geen oogenblik verloren laten gaan!"
Om tien uur komen we te North Bay, een klein, geheel nieuw stadje aan de noordzijde van het meer. De trein staat er tien minuten stil. Ik ga een tocht wagen naar het buffet; men eet er staande en men kan er enkel brood, thee en koffie krijgen. Geen gegiste dranken, noch bier, noch wijn worden er geschonken; zoo is het aan alle buffetten langs de lijn.
»Gij zijt officier van de federalistische krijgsmacht, niet waar?" »Ja." »Marine-officier?" »Ja." »Gij zijt eerste officier aan boord van een der kanonneerbooten onder de bevelen van den kommandant Stevens?" »Ja." »Gij zijt de zoon van James Burbank, een Amerikaan uit een der Noordelijke Staten afkomstig?" »Ja." »De zoon van den eigenaar van de plantage Camdless Bay?" »Ja."
In het noorden werd de gezichteinder nog eenigermate verlicht door het schijnsel der vlammen van den brand, die op verschillende punten der plantage gesticht was. James Burbank en Walter Stannard traden in dit oogenblik het woonhuis in allerijl binnen. »Gij moet vluchten," sprak de eigenaar van Camdless Bay, »dadelijk vluchten!" »Mijn God!" kreet mevrouw Burbank.
Te Camdless Bay was men begonnen met de reorganisatie der plantage langzamerhand in te voeren. De vrijgemaakte slaven, die genoodzaakt waren geweest om een goed heenkomen te zoeken, keerden van alle streken van het grondgebied en uit de naburige bosschen en wildernissen langzamerhand, maar in grooten getale terug.
»Vanwaar komen die schitteringen, welke wij bij wijlen waargenomen hebben, en die losbrandingen, welke wij in noordelijke richting gehoord hebben, terwijl wij voor anker lagen, in afwachting dat de vloed zoude doorkomen?" »O, gedurende den nacht heeft een aanval op de plantage van Camdless Bay plaats gehad." »Een aanval op Camdless Bay?" »Ja." »Door wie? Door de Noordelijken?"
»Ja, en ik ben inderdaad ongeduldig om bij haar te zijn." »Dat begrijp ik," antwoordde James Burbank. »Maar tegen wanneer denkt gij bij ons te Camdless Bay te komen?" »Over eenige dagen." »Kom zoo gauw als gij zult kunnen, waarde Stannard." »Dat zal ik voorzeker doen, master James Burbank."
Het was omstreeks tien uren, toen master James Burbank en zijn zoon Gilbert, na afscheid van hunne vrienden en verwanten genomen te hebben, zich in de kleine havenkom van Camdless Bay inscheepten. De rivier werd natuurlijk zoo spoedig mogelijk overgestoken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek