Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
De Chinees toonde zich niet erg bewogen; maar Bardik, die gewoonlijk zoo kalm, steeds zoo koelbloedig was, scheen thans uitermate beangst te zijn en wel zoodanig dat Cyprianus zich dat moeilijk verklaren kon. "Zeer boosaardige krijgslieden!" zei hij, terwijl hij groote verschrikte oogen rolde, "krijgslieden die de blanken haten en hen "kouïk" doen zeggen.
Cyprianus verkende nu aandachtig de ligging van twee of drie belangrijke aderen, die hij zorgvuldig met behulp van haakjes van ijzerdraad, die hij door Bardik liet vasthouden, ter zijde schoof. Daarna zette hij het mes in een wit paarlmoerachtig weefsel, dat eene uitgestrekte holte boven de sleutelbeenderen afsloot, en had weldra den krop van den struisvogel blootgelegd.
Toen Cyprianus hem vroeg of hij niet een jongen Kaffer, waarvan hij hem het signalement gaf, en die niemand anders dan Bardik was, ontmoet had, antwoordde hij ontkennend. "Maar," zei hij, "ik heb een ronddolend paard opgevangen, dat het uwe wel kan zijn." Hij verhaalde daarop, hoe hem dat paard in handen was gevallen.
Hij vergat niet zijn volle waardeering omtrent de toewijding van Bardik en van Li te doen blijken; hij bracht alle hulde aan de vriendschap van Pharamond Barthès en herinnerde zich gaarne alles, wat hij aan den koenen jager verschuldigd was, en hoe hij door zijne tusschenkomst het geluk had, om terug te komen van eene reis, die zoo noodlottig voor zijne tochtgenooten geweest was.
"Dat is geen gangbare munt, en ik mag niet toestaan, dat die arme drommels met eenige dozijnen knoopen gefopt worden!" Hij had mooi praten; het was onmogelijk Bardik te doen begrijpen, dan in zoo'n handel iets berispelijks gelegen was. "Wanneer de Macalaccassen mijne knoopen tegen hunne struisveeren willen inruilen," antwoordde hij in allen ernst, "wie zal er dan wat tegen te zeggen hebben?
Toen al die voorbereidende maatregelen eindelijk getroffen waren, kon men zich op weg begeven, waartoe de karavaan zich in de volgorde rangschikte, zooals wij mededeelen zullen. De wagen werd getrokken door twaalf ossen, die rosachtig en zwart gevlekt waren en die door Bardik gemend werden.
Dientengevolge liet Cyprianus op zekeren morgen Makatit en Bardik alleen met Thomas Staal vertrekken en bleef in zijne hut achter. Hij wilde een brief van zijn vriend Pharamond Barthés beantwoorden, die hem tijdingen had doen toekomen door tusschenkomst van een ivoorhandelaar, die op reis naar de Kaapstad was.
De grondtoon van die toespraak was, dat het Kaffer-opperhoofd er zich over beklaagde, dat men Bardik veroorloofd had handel te drijven met de Macalaccassen, die niets in eigendom mochten bezitten. De neger verklaarde bij het slot van zijn gebabbel, dat hij de verboden koopwaren benaderde, en vroeg of de blanken daartegen iets hadden in te brengen.
Maar bemerkende dat Bardik en Li naar hem luisterden, hernam hij, terwijl hij een draai aan zijne uitgedrukte gedachten gaf: "De Franschman zou aardig verschrikt geworden zijn en wij zouden eens hartelijk gelachen hebben." De Napolitaan vergiste zich. Cyprianus was er de man niet naar om zich te laten verschrikken, zooals hij zeide.
Hij verhaalde de voornaamste gebeurtenissen van dien tocht, hoe Hannibal Pantalucci, hoe Friedel en hoe James Hilton omgekomen waren. Hij vertelde het verdwijnen van Bardik en eindelijk hoe hij op Li zat te wachten, die naar het kampement moest terugkeeren. Pharamond Barthès luisterde met alle aandacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek