United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na een poosje loven en bieden, waarin de heer Giovanni Capelli een schitterend bewijs gaf, dat de natuur in zijn hersens het centrum van den handel tot een buitengewone afmeting had gebracht, werden zij het eens, vooral ook, omdat de kunsthandelaar den jongen artist had weten te overtuigen, dat ieder beginner, hoe knap hij ook was, protectie noodig had en dat één aasje geluk meer waard was dan een kilo verstand.

Slechts enkele malen klonk hem, als zachte muziek, een vriendelijke stem tegen, die met fijn gevoel, den ouden artist in hem waardeerend, op zijn vraag antwoordde: „Of ik op uw benefiet wil teekenen, meneer Walten?

Een jeugdig artist zat daar voor zijn schildersezel en was bezig een zeegezicht te schetsen, dat door de zuiderpunt van de reede van Oban begrensd werd. De bal vloog midden in het doek en besmeerde haar groen kleed met al de kleuren van het palet, dat hij rakelings voorbij snorde, wierp den schildersezel omver en stuwde dien eenige passen voort.

Dat is juist het fatale van de zaak; ik ben sedert eenigen tijd laat ik maar zeggen, geruimen tijd zonder emplooi, en 't is akelig moeilijk, om 'n geschikte plaats te vinden. Iedere directie past mij niet, want ik ben er de man niet naar, om me te vergooien. Goddank! daarvoor ben ik te veel #artist#. 'k Heb aanbiedingen genoeg gehad van kleine theaters.

Zeker, de artist stelt de indrukken tentoon, die hy van de wereld opving, en weergeeft in zekeren vorm ... den zynen!

Hij besloot dus een buste te laten maken door een jong modelleur, die eenmaal zijn adreskaartje had bezorgd. Giovanni was logisch en overlegde: zoo'n jong artist wil graag naam maken door een bekend persoon te modelleeren hm! dan moet hij voor mij voor een schuifje werken, dan helpen we mekaar ... d'r zit wel een masseltje aan.

Ik wist een paar seconden lang niet, wat ik doen moest, maar plotseling ontwaakte in mij de artist, de gehoonde kunstenaar.

Den dag voor Allerheiligen was Jacques wanhopiger dan ooit. Francine zag het en wilde hem wat moed geven, en om hem te bewijzen, dat het werkelijk beter ging, stond zij op. Juist op dat oogenblik kwam de dokter, die haar dwong onmiddellijk weer naar bed te gaan. "Jacques," fluisterde hij den artist in het oor; "wees sterk, kerel! Het is afgeloopen .... Francine moet sterven."

Hij nam haar mede naar zijn op den Quai aux Fleurs gelegen atelier. Hoewel Musette bijna omviel van slaap, had zij toch nog kracht genoeg om te zeggen: "Vergeet niet, wat je me beloofd hebt." "O Musette, bekoorlijk wezen," zeide de artist met eenigszins ontroerde stem; "ge zijt hier onder een gastvrij dak; slaap in vrede, goeden nacht! Ik ga heen."

Het is net of er iets aan mankeerde, of het zijn ideaal verloren had. Toen jullie ophielden intieme vrienden te zijn, hield hij op een groot artist te wezen. Wat is er eigenlijk tusschen jullie gebeurd? Verveelde hij je? Dat zal hij je nooit vergeven hebben. Dat is een eigenschap van vervelende lui. A propos, wat is er toch geworden van dat mooie portret, dat hij van jou gemaakt heeft?