Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Je bent de eenige, die mij redden kan. Ik ben gedwongen je er in te betrekken. Ik heb geen keus, Alan. Je bent knap. Je weet veel van chemie, en dat alles. Je hebt proeven genomen. Wat je nu te doen hebt, is, dat wat daar boven zit, te vernietigen, zóó te vernietigen, dat er niet één spoor van overblijft. Niemand zag dien persoon hier in huis komen.
Maar na een poos viel het boek uit zijn hand; hij werd zenuwachtig, een doodelijke angst kwam over hem. Als Alan Campbell eens niet in Engeland was? Dagen konden er verloopen eer hij terugkwam. Misschien zoû hij weigeren te komen. Wat dan te doen? Ieder oogenblik was van het grootste gewicht voor hem. Zij waren eens intieme vrienden geweest, vijf jaar geleden, bijna onafscheidelijk.
Hij zit aan de tafel met gebogen hoofd en uitgestrekte armen. Alan! Alan! als je mij niet helpt, ben ik verloren. Mijn God, Alan, zij zullen mij ophangen voor wat ik gedaan heb. Het is onnoodig deze scène langer te rekken. Ik weiger iets in de zaak te doen te hebben. Het is onzinnig van je mij dit te vragen. Je weigert dus? Ja. Ik smeek je, Alan. Voor niets.
Na enkele minuten kwam Alan Campbell binnen; zijn gezicht was ernstig en bleek, nog bleeker door het koolzwarte haar en de donkere wenkbrauwen. Alan, het is vriendelijk van je, dat je gekomen bent. Ik ben er je dankbaar voor. Ik had mij voorgenomen nooit meer bij je in huis te komen, Gray. Maar je schreef, dat het een levenskwestie was. Zijne stem klonk hard en koud.
Lang over zeven kwam Campbell terug in de biblioteek. Hij was bleek, maar volkomen kalm. Ik heb gedaan, wat je mij vroeg, fluisterde hij. En nu vaarwel. Laat ons elkaár nooit meer zien. Je hebt me gered van den ondergang, Alan. Dat zal ik nooit vergeten, sprak Dorian eenvoudig. Zoodra Campbell weg was, ging hij naar boven. Er was een sterke lucht van salpeterzuur in de kamer.
Nu, Alan verlies nu geen minuut. Wat is die kist zwaar. Ik zal hem voor je dragen. Breng jij de andere dingen dan meê. Hij sprak haastig en bevelend. Campbell gevoelde zich door hem overheerscht. Zij gingen samen de kamer uit. Boven gekomen nam Dorian den sleutel uit zijn zak en draaide het slot open. Toen stond hij even stil, angst in zijn oogen. Hij rilde.
Als het ontdekt wordt, ben ik verloren en natuurlijk wordt het ontdekt, als je mij niet helpt. Maar ik wil je niet helpen: dat vergeet je. De heele zaak laat mij koud. Ik heb er niets meê te maken. Alan, Ik bid je! Denk toch in welken toestand ik ben. Even vóór je kwam, viel ik bijna flauw van angst. Je zoû later ook zoo een angst kunnen kennen. Of neen, denk daar niet aan.
Kom, Allan, neem een besluit. Ik kan het niet doen, sprak hij, werktuigelijk als konden woorden de zaak verhinderen. Je moèt. Er staat je geen keuze. Stel nu niet langer uit. Hij aarzelde een oogenblik. Brandt er boven vuur? Ja, er brandt gas. Ik moet naar huis om het een en ander uit het laboratorium te halen. Neen Alan, je mag hier niet vandaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek