Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 november 2025
Een vlugge bode streef naar Gezers bron en roep' 't Bevel van aftocht aan den uitgezonden troep!" Hy zwijgt, de bode vliegt. 't Vermoeide heir hukt neder, En spijst met luttel broods. Een flesch van runderleder Verfrischt, uit Gihons stroom, hun uitgedroogde borst; En 't heir herneemt zijn weg op 't teeken van den Vorst.
Morgen, bepaalde hij des avonds van den 4den Juni, gaan wij weder op marsch. Wij trekken terug naar Sacramento en vervolgens..... Hij voegde er geen woord meer bij. Te Sacramento zouden zij verder zien. Toebereidselen voor hunnen aftocht hadden zij niet te maken, als de paarden waren ingespannen, behoefden zij hunne koppen maar naar het Zuiden toe te draaien.
Daar begon eensklaps de eerste sneeuw te vallen. Van dit oogenblik dacht hij slechts aan den aftocht, al wilde hij er ook den naam niet van uitspreken, geen bevel geven, dat dien stellig aankondigde. »Het leger moet zich over twintig dagen in zijn winterkwartieren bevinden," gelastte hij. »Men dient te zorgen voor het vervoer der gekwetsten."
Mijn aftocht aldus verzekerd hebbende, begon ik mijne wraak ten uitvoer te leggen. Ik had nu en dan een weinig klei heimelijk in huis gebracht; ik had die voor mijn plan noodig en dus weggestopt in een hoek van den zolder. Thans was al die klei een groote hoop geworden.
Inmiddels hadden de soldaten op zijn bevel van ons afgehouden, en wij verbeidden met pijnlijken angst den uitslag van Magdalena's welsprekendheid. Zij scheen hem te overreden; want eensklaps gaf hij last ons geen verdere ongelegenheid aan te doen, liet ons door een sterk geleide omsingelen en den aftocht blazen.
De keizerlijke garde voelde in de schaduw, dat het leger 't welk haar omgaf, week en het uitgestrekte gedreun van den aftocht; zij hoorde het "vlucht! redt u!" dat het "leve de Keizer!" vervangen had; en met de vlucht achter zich, ging zij steeds voorwaarts, meer en meer vermorzeld en bij elke schrede die zij deed meer stervende. Er waren geen weifelenden noch versaagden.
Oogenblikkelijk maakt de geheele schaar zich tot den aftocht gereed, iedere moeder roept haar kind tot zich, en in een oogwenk zijn allen bereid om te vluchten, hoewel zij in der haast nog zooveel voedsel oprapen, als zij meenen te kunnen meedragen. Meermalen heb ik gezien, dat een Aap vijf groote maïskolven meevoerde.
Uit een en ander maakten wij op, dat de Visbeenen aan onzen snellen aftocht eene geheel verkeerde uitlegging gaven. Blijkbaar verkeerden zij in den waan, dat wij bang voor hen waren en daarom overijld het hazenpad kozen. »Ik geloof, dat zij ons achtervolgen!» zei ik. »Hoor ze eens schelden, die dappere Visbeenen!» smaalde Karel, die erg boos op hen was.
Waarschijnlijk worden zij hiertoe alleen door den uitersten honger gedreven, zooals de sterke, van zessen klare Leeuwin, van welke Selous bericht, dat zij, ondanks de vuren, de wachtposten en de schoten, driemaal in één nacht het kamp overviel, eerst een Paard en daarna twee bij het vuur zittende inboorlingen greep, maar telkens tot den aftocht gedwongen en ten slotte gedood werd.
In den beginne kozen de Franschen het hazenpad. Doch zij kregen versterking, en rukten nu dapper voort in de richting van den Spoelberg. Na eenen hardnekkigen wederstand deed Thielmann den aftocht blazen. Men rekent, dat deze botsing het leven kostte aan 300 wapenknechten. Hedendaags vindt men te Zwevegem nog ettelijke huizen met eenen kanonbal in den gevel. Daaronder kapte men het jaartal 1814.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek